শিশুলীলা Class 9 Assamese Question Answer Lesson 1 নৱম শ্ৰেণী

শিশুলীলা Class 9 Assamese Question Answer Lesson 1

পাঠটোৰ সাৰাংশ

“শিশুলীলা” কবিতাটি মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ অমৰ সৃষ্টি “কীৰ্তন-ঘোষা”ৰ অন্তৰ্গত এক অনুপম অংশ। এই পাঠত কবি শংকৰদেৱে শিশু কৃষ্ণৰ বাল্যালীলা-খেলাক অতি মৰমলগা আৰু ভক্তিৰসেৰে উপস্থাপন কৰিছে।

কবিতাটোৰ আৰম্ভণিতে দেখা যায় যে নন্দৰজাৰ পত্নী যশোদা পুৱাই দধি মথি আছে আৰু কৃষ্ণৰ শৈশৱৰ লীলাক স্মৰণ কৰি কৃষ্ণগীত গাই আছে। পুত্ৰস্নেহত তেওঁৰ দুয়ো স্তনৰ পৰা গাখীৰ নিগৰিছে। এনেতে শিশু কৃষ্ণই আহি মাকক মথনিডালত ধৰি দধি মথাত বাধা দিয়ে। মাকে হাঁহি মাৰি কৃষ্ণক কোলাত লৈ পুত্ৰৰ মুখ চাই স্তন পান কৰায়।

কিন্তু হঠাতে উথলি উঠা গাখীৰ নমাবলৈ যশোদা পুত্ৰক এৰি লৰালৰিকৈ যায়। মাকৰ কোলাৰ পৰা বঞ্চিত হৈ কৃষ্ণই খঙত অধৰ কামুৰি শিলগুটিৰে গাখীৰৰ ভাণ্ডটো ভাঙি পেলায়। তাৰ পিছত কোঠাত সোমাই সিঞ্চিৰাই লৱণু (মাখন) খাবলৈ ধৰে আৰু বান্দৰকো খাবলৈ দিয়ে। যশোদা ঘূৰি আহি ভঙা ভাণ্ড আৰু লৱণু খোৱা দেখি সকলো কৃষ্ণৰেই কাম বুলি বুজি পায় আৰু কৃষ্ণক ধৰিবলৈ যায়।

মাকে মাৰিবলৈ অহা দেখি কৃষ্ণই ভয়ত পলায় আৰু মাতৃ যশোদা তেওঁৰ পিছে পিছে খেদি যায়। যিজনা পৰমব্ৰহ্ম ভগৱানক যোগীসকলে ধ্যানতো লাভ কৰিব নোৱাৰে, সেইজনা কৃষ্ণই সাধাৰণ শিশুৰ দৰে মাকৰ ভয়ত পলাইছে। অৱশেষত মাতৃৰ শ্ৰম দেখি কৃষ্ণই কান্দি কান্দি ৰৈ যায় আৰু যশোদা তেওঁক ধৰি উড়ুখলত বান্ধিবলৈ চেষ্টা কৰে। কিন্তু আচৰিতভাৱে, কৃষ্ণক বান্ধিবলৈ দুডাল আঙুলৰ বাবে জৰী কম হয়, যিটো তেওঁৰ ঐশ্বৰিক মহিমাৰেই প্ৰকাশ।

এইদৰে, কবিতাটিত কৃষ্ণৰ মানৱীয় শিশুসুলভ দুষ্টালি আৰু তাৰ আঁৰত থকা তেওঁৰ ঐশ্বৰিক স্বৰূপ—এই দুয়োটা দিশকে সুন্দৰভাৱে ফুটাই তোলা হৈছে।

গুৰুত্বপূৰ্ণ শব্দাৰ্থ

শিশুলীলা Class 9

পাঠভিত্তিক প্ৰশ্নাৱলী

ভাব-বিষয়ক

১। অতি চমু প্ৰশ্নৰ উত্তৰ লিখা :
(ক) ‘কৃষ্ণগীত গাৱন্ত সুন্দৰী’।। —কৃষ্ণগীত গোৱা সুন্দৰীগৰাকী কোন?
উত্তৰ: কৃষ্ণগীত গোৱা সুন্দৰীগৰাকী হ’ল নন্দজায়া যশোদা।

(খ) ‘কর্ণত কুণ্ডল দোলে আতি।’ —কাৰ কৰ্ণৰ কুণ্ডলৰ কথা কৈছে?
উত্তৰ: ইয়াত যশোদাৰ কৰ্ণৰ কুণ্ডলৰ কথা কোৱা হৈছে।

(গ) ‘কাম্পে কোপে অৰুণ অধৰ।’ —ইয়াত কাৰ অৰুণ অধৰৰ কথা কৈছে?
উত্তৰ: ইয়াত শিশু কৃষ্ণৰ অৰুণ অধৰৰ (ৰঙা ওঁঠ) কথা কোৱা হৈছে।

(ঘ) ‘মথনিত ধৰিয়া নিষেধি’। —’মথনি’ শব্দৰ অৰ্থ কি?
উত্তৰ: ‘মথনি’ শব্দৰ অৰ্থ হ’ল গাখীৰ ঘুঁটিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা এবিধ সঁজুলি।

(ঙ) ‘নোজোড়ে আঙ্গুল দুই জৰী’-ইয়াত কাৰ জৰীৰ নাটনি হৈছে?
উত্তৰ: ইয়াত যশোদাৰ হাতত কৃষ্ণক বান্ধিবলৈ লোৱা জৰীডালৰ নাটনি হৈছে।

(চ) ‘ৰুণ ঝুণ কেয়ূৰ কঙ্কণ’। —কাৰ কেয়ূৰ কঙ্কণৰ ‘ৰুণ ঝুণ’ শব্দৰ কথা ইয়াত কোৱা হৈছে?
উত্তৰ: ইয়াত দধি মথি থকা যশোদাৰ হাতৰ কেয়ূৰ-কঙ্কণৰ (বাজু আৰু খাৰু) ‘ৰুণ ঝুণ’ শব্দৰ কথা কোৱা হৈছে।

২। ‘শিশুলীলা’ পাঠটিত ফুটি উঠা শ্ৰীকৃষ্ণৰ মানৱীয় ৰূপৰ বিষয়ে নিজৰ ভাষাৰে লিখা।
উত্তৰ: ‘শিশুলীলা’ পাঠত শ্ৰীকৃষ্ণক এজন সাধাৰণ শিশুৰ দৰে মানৱীয় ৰূপত চিত্ৰিত কৰা হৈছে। তেওঁ মাকৰ কোলাত উঠিবলৈ হেঁপাহ কৰে, দধি মথাত বাধা দিয়ে, আৰু খঙত দধিৰ ভাণ্ড ভাঙি পেলায়। মাকে মাৰিবলৈ খেদিলে ভয়ত পলায় আৰু ধৰা পৰাৰ পিছত কান্দি কান্দি আত্মসমৰ্পণ কৰে। এই সকলোবোৰ কাৰ্যই তেওঁৰ শিশুসুলভ মানৱীয় ৰূপটোকে প্ৰকাশ কৰিছে।

৩। শংকৰদেৱৰ মহত্ত্বম সৃষ্টি ‘কীৰ্তন-ঘোষা’ৰ বিষয়ে এটি চমুটোকা লিখা।
উত্তৰ: ‘কীৰ্তন-ঘোষা’ মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ দ্বাৰা ৰচিত এখন শ্ৰেষ্ঠ কাব্য। ই অসমীয়া নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্মৰ চাৰি পুথিৰ অন্যতম। ইয়াত ভগৱান বিষ্ণুৰ, বিশেষকৈ কৃষ্ণৰ, বিভিন্ন লীলা আৰু মহিমাৰ বৰ্ণনাৰে ভৰা কীৰ্তন আৰু ঘোষা সন্নিৱিষ্ট কৰা হৈছে। কীৰ্তন-ঘোষা অসমীয়া জাতীয় জীৱনৰ এক অমূল্য সম্পদ আৰু ইয়াৰ ভাষা, ছন্দ আৰু ভাৱ অতি সৰল আৰু সাৱলীল।

৪। ‘শিশুলীলা’ পাঠটিৰ অন্তর্নিহিত তাৎপর্য বুজাই লিখা।
উত্তৰ: ‘শিশুলীলা’ পাঠটিৰ অন্তর্নিহিত তাৎপৰ্য অতি গভীৰ। ইয়াত কৃষ্ণৰ শিশুসুলভ লীলাৰ মাজেৰে তেওঁৰ ঐশ্বৰিক মহিমা প্ৰকাশ কৰা হৈছে। কৃষ্ণই সাধাৰণ শিশুৰ দৰে দুষ্টালি কৰে, কিন্তু তেওঁক বান্ধিবলৈ যশোদাৰ জৰী নাটনি হোৱা ঘটনাই তেওঁৰ অনন্ত আৰু অপৰিমেয় স্বৰূপকে সূচায়। পাঠটোৱে দেখুৱাইছে যে পৰমব্ৰহ্ম ভগৱান ভক্তৰ ভক্তিৰ অধীন। যশোদাৰ বাৎসল্য প্ৰেমৰ বাবেই ভগৱান কৃষ্ণই তেওঁৰ পুত্ৰৰূপে ধৰা দিছে। এইদৰে, মানৱীয় আৰু ঐশ্বৰিক দিশৰ সমন্বয়েই পাঠটিৰ মূল তাৎপৰ্য।

৫। ‘তাহাঙ্ক তনয় মানি বলে। যশোদা বান্ধন্ত উড়ুখলে।’—কথাষাৰৰ অন্তর্নিহিত তাৎপর্য বুজাই লিখা।
উত্তৰ: এই কথাষাৰৰ জৰিয়তে কবিয়ে দেখুৱাইছে যে যশোদাৰ গভীৰ বাৎসল্য প্ৰেম আৰু ভক্তিৰ বলত জগতৰ ঈশ্বৰ পূৰ্ণব্ৰহ্ম শ্ৰীকৃষ্ণও তেওঁৰ পুত্ৰ হিচাপে আৱদ্ধ হৈছে। যশোদা কৃষ্ণক নিজৰ পুত্ৰ বুলি ভাবি শাসন কৰিবলৈ উড়ুখলত বান্ধিবলৈ আগবাঢ়িছে। ইয়াৰ দ্বাৰা ভক্তিৰ শক্তিৰ মহিমা প্ৰকাশ পাইছে, যাৰ বলত স্বয়ং ভগৱানো ভক্তৰ অধীন হৈ পৰে।

৬। ‘নাহি আদি অন্ত পূৰ্বাপৰ। পূৰ্ণব্ৰহ্ম জগত ঈশ্বৰ।।’-ইয়াত কবিয়ে শিশু কৃষ্ণৰ ঐশ্বৰিক গুণৰ প্ৰকাশ কেনেদৰে কৰিছে বুজাই লিখা।
উত্তৰ: এই কথাষাৰীৰ জৰিয়তে কবিয়ে শিশু কৃষ্ণৰ আচল স্বৰূপ উদঙাই দিছে। যদিও কৃষ্ণই এজন সাধাৰণ শিশুৰ দৰে লীলা-খেলা কৰিছে, তেওঁ আচলতে জগতৰ ঈশ্বৰ, যাৰ কোনো আদি (আৰম্ভণি) বা অন্ত (শেষ) নাই। তেওঁৱেই পূৰ্ণব্ৰহ্ম। যশোদা যেতিয়া তেওঁক বান্ধিবলৈ যায়, তেতিয়া জৰী নাটনি হয়, যিটোৱে তেওঁৰ অনন্ত আৰু অপৰিমেয় ঐশ্বৰিক শক্তিকে প্ৰমাণ কৰে। এইদৰে, কৃষ্ণৰ সাধাৰণ শিশু ৰূপৰ আঁৰত থকা ভগৱানৰ মহিমাক কবিয়ে প্ৰকাশ কৰিছে।

৭। ব্যাখ্যা কৰা :
(ক) যাক যোগী নপাৱে ধ্যানত।
     হেন হৰি পলান্ত ভয়ত।।
উত্তৰ: উক্ত কবিতাফাঁকি আমাৰ পাঠ্যপুথি “অসমীয়া সাহিত্য চয়নিকা (নতুন)”-ৰ অন্তৰ্গত শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ বিৰচিত ‘শিশুলীলা’ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে।
         ইয়াত কৃষ্ণৰ ঐশ্বৰিক মহিমা আৰু তেওঁৰ মানৱীয় লীলাৰ মাজৰ সম্পৰ্কক সুন্দৰভাৱে প্ৰকাশ কৰা হৈছে।
         যিজনা পৰমব্ৰহ্ম ভগৱানক ডাঙৰ ডাঙৰ যোগী-ঋষিসকলে কঠোৰ ধ্যান বা তপস্যাৰেও লাভ কৰিব নোৱাৰে, সেইজনা ভগৱান শ্ৰীকৃষ্ণই আজি মাতৃ যশোদাৰ মাৰৰ ভয়ত সাধাৰণ শিশুৰ দৰে পলাই ফুৰিছে। ইয়াৰ দ্বাৰা কবিয়ে দেখুৱাইছে যে ভগৱান জ্ঞান বা যোগৰ দ্বাৰা দুৰ্লভ হ’লেও, তেওঁ ভক্তি আৰু প্ৰেমৰ অধীন। যশোদাৰ বাৎসল্য প্ৰেমৰ বাবেই তেওঁ এনে মানৱীয় লীলা প্ৰদৰ্শন কৰিছে।

(খ) ভাণ্ড ভাঙ্গি আবে যাইবি কোথা।
খাইবো আজি কৃষ্ণ তোৰ মাথা।।
উত্তৰ: উক্ত কবিতাফাঁকি আমাৰ পাঠ্যপুথি “অসমীয়া সাহিত্য চয়নিকা (নতুন)”-ৰ অন্তৰ্গত শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ বিৰচিত ‘শিশুলীলা’ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে।
            এই ফাঁকিৰ জৰিয়তে পুত্ৰৰ ওপৰত মাতৃ যশোদাৰ খং আৰু মৰম মিহলি শাসনৰ ভাব প্ৰকাশ পাইছে।
            শিশু কৃষ্ণই দধিৰ ভাণ্ড ভাঙি পেলোৱা দেখি যশোদাৰ খং উঠে। তেওঁ কৃষ্ণক ধমকি দি কয় যে ভাণ্ড ভাঙি তেওঁ ক’লৈ যাব, আজি তেওঁৰ শাস্তি নিশ্চিত। ‘তোৰ মাথা খাইবো’ বুলি কোৱা কথাষাৰ খঙৰ প্ৰকাশ যদিও ইয়াৰ আঁৰত মাতৃৰ গভীৰ স্নেহ আৰু অধিকাৰবোধ লুকাই আছে।

(গ) পাচে পাচে যশোদা খেদন্ত।
     ভয়ে লাগ মাৱক নেদন্ত।।
উত্তৰ: উক্ত কবিতাফাঁকি আমাৰ পাঠ্যপুথি “অসমীয়া সাহিত্য চয়নিকা (নতুন)”-ৰ অন্তৰ্গত শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ বিৰচিত ‘শিশুলীলা’ নামৰ পাঠটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে।
         ইয়াত কৃষ্ণৰ শিশুসুলভ আচৰণ আৰু যশোদাৰ বাৎসল্য প্ৰেমৰ এক সুন্দৰ ছবি অংকন কৰা হৈছে।
    দধিৰ ভাণ্ড ভঙাৰ অপৰাধত যশোদা যেতিয়া কৃষ্ণক মাৰিবলৈ খেদি যায়, তেতিয়া শিশু কৃষ্ণই ভয়তে পলায়। তেওঁ মাকক ওচৰ চাপিবলৈ নিদিয়ে, কাৰণ তেওঁ জানে যে ধৰা পৰিলে মাৰ খাব লাগিব। এই দৃশ্যই দেখুৱাইছে যে জগতৰ ঈশ্বৰ হৈয়ো কৃষ্ণই কেনেদৰে মাতৃৰ ভয়ত সাধাৰণ শিশুৰ দৰে আচৰণ কৰিছে, যিটো তেওঁৰ লীলাৰেই এক অংশ।

৮। ‘শিশুলীলা’ পাঠৰ আধাৰত শ্ৰীকৃষ্ণৰ নানা ধৰণৰ কাৰ্যৰ বিষয়ে নিজৰ ভাষাৰে বিৱৰি লিখা।
উত্তৰ: ‘শিশুলীলা’ পাঠত শ্ৰীকৃষ্ণই বিভিন্ন শিশুসুলভ কাৰ্য সম্পাদন কৰিছে। তেওঁ দধি মথি থকা মাকক আমনি কৰিছে, মাকৰ কোলাত উঠিবলৈ जिद्द কৰিছে, আৰু খঙত দধিৰ ভাণ্ড ভাঙিছে। তাৰ পিছত তেওঁ চুৰকৈ লৱণু খাইছে আৰু বান্দৰকো খাবলৈ দিছে। যেতিয়া যশোদা তেওঁক ধৰিবলৈ আহে, তেওঁ ভয়ত পলাইছে আৰু অৱশেষত ধৰা পৰি কান্দিছে। এই সকলোবোৰ কাৰ্যৰ মাজেৰে কৃষ্ণৰ দুষ্ট, মৰমলগা আৰু অলৌকিক শিশু চৰিত্ৰ ফুটি উঠিছে।

৯। ‘মহাকোপে কোঠা পশিলন্ত সিঞ্চিৰাই লৱণু ভুঞ্জন্ত।।’—কোনে অতি খঙেৰে কোঠাত সোমাইছিল? তেওঁ কিয় লৱণুবোৰ চাৰিওফালে ছটিয়াই খাইছিল বুজাই লিখা।
উত্তৰ: শিশু কৃষ্ণই অতি খঙেৰে কোঠাত সোমাইছিল।
মাকে তেওঁক কোলাৰ পৰা নমাই গাখীৰ নমাবলৈ যোৱাত কৃষ্ণৰ অভিমান হৈছিল আৰু খঙত তেওঁ দধিৰ ভাণ্ডটো ভাঙি পেলাইছিল। তাৰ পিছত, নিজৰ খং আৰু দুষ্টালি প্ৰকাশ কৰিবলৈ তেওঁ কোঠাত সোমাই লৱণুবোৰ চাৰিওফালে ছটিয়াই নষ্ট কৰি খাইছিল।

১০। কৃষ্ণক ধৰিবলৈ গৈ যশোদাৰ কেনে অৱস্থা হৈছিল বুজাই লিখা।
উত্তৰ: কৃষ্ণক ধৰিবলৈ গৈ যশোদাৰ শ্ৰান্ত অৱস্থা হৈছিল। কৃষ্ণৰ পিছে পিছে দৌৰি তেওঁৰ শৰীৰৰ ভৰত গতি কমি গৈছিল (শ্ৰোণী ভৰে আক্ৰমিলা গতি)। তেওঁৰ খোপা মেল খাই গৈছিল আৰু তাৰ পৰা মালতী ফুল খহি পৰিছিল। এইদৰে কৃষ্ণক খেদি খেদি যশোদা ভাগৰি পৰিছিল।

Class 9 Assamese Question Answer Lesson 1

ভাষা-বিষয়ক

১১। তলত দিয়া শব্দবোৰৰ এটা বা দুটাকৈ সমার্থক শব্দ লিখাঃ

• কর্ণ: কাণ
• অৰুণ: ৰঙা, বেলি
• দধি: দৈ
• বস্ত্ৰ: কাপোৰ, বসন
• বদন: মুখ, আনন
• লৱণু: মাখন, লনী
• কোপ: খং, ক্ৰোধ
• দশন: দাঁত
• দুগ্ধ: গাখীৰ, পয়ঃ
• ঈশ্বৰ: ভগৱান, প্ৰভু, হৰি

১২। তলৰ পুৰণি অসমীয়া শব্দবোৰৰ আধুনিক ৰূপ লিখাঃ

• তাহাঙ্ক: তেওঁক
• নোজোৰে: নাটনি হয়, নাটে
• খসি: খহি
• ৰহিল: ৰ’ল
• আসি: আহি
• ভৈলা: হ’ল
• আসন্ত: আহি আছে
• শিলায়ে: শিলেৰে
• কাম্পে: কঁপে
• মাৱক: মাকক
• বসি: বহি
• প্ৰয়াসি: চেষ্টা কৰি
• খেদন্ত: খেদি যায়

১৩। তলৰ শব্দকেইটাত কি কি কাৰণত মূৰ্দ্ধন্য ‘ণ’ আৰু মূৰ্দ্ধন্য ‘ষ’ হৈছে বুজাই লিখা :

• অৰুণ: ‘ৰ’ৰ পিছত থকা বাবে দন্ত্য ‘ন’ মূৰ্দ্ধন্য ‘ণ’ হৈছে।
• কঙ্কণ: একেটা পদতে ‘ক’ বৰ্গৰ পিছত থকা বাবে দন্ত্য ‘ন’ মূৰ্দ্ধন্য ‘ণ’ হৈছে।
• কর্ণ: ‘ৰ’ৰ পিছত থকা বাবে দন্ত্য ‘ন’ মূৰ্দ্ধন্য ‘ণ’ হৈছে।
• শ্ৰোণী: ‘ৰ’ ফলাৰ পিছত থকা বাবে দন্ত্য ‘ন’ মূৰ্দ্ধন্য ‘ণ’ হৈছে।
• ভাণ্ড: ‘ড’ৰ লগত যুক্ত হৈছে বাবে মূৰ্দ্ধন্য ‘ণ’ হৈছে।
• নিষেধি: ‘ই’ কাৰৰ পিছত থকা বাবে দন্ত্য ‘স’ মূৰ্দ্ধন্য ‘ষ’ হৈছে।

১৪। পাঠটোত থকা অসমাপিকা ক্ৰিয়া শব্দ পাঁচোটা বাছি উলিয়াই লিখা।
উত্তৰ: পাঠটোত থকা পাঁচটা অসমাপিকা ক্ৰিয়া হ’ল— মথন্তে, পিন্ধি, ধৰিয়া, মেলি, দেখি।

অতিৰিক্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰশ্নোত্তৰ (পৰীক্ষাৰ বাবে)

১. ‘কীৰ্তন-ঘোষা’ কোনে ৰচনা কৰিছিল?
উত্তৰ: ‘কীৰ্তন-ঘোষা’ মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে ৰচনা কৰিছিল।

২. যশোদাই দধি মথি থাকোঁতে কাৰ গীত গাইছিল?
উত্তৰ: যশোদাই দধি মথি থাকোঁতে পুত্ৰ কৃষ্ণৰ শৈশৱৰ লীলা স্মৰণ কৰি কৃষ্ণগীত গাইছিল।

৩. কৃষ্ণই কিয় দধিৰ ভাণ্ড ভাঙিছিল?
উত্তৰ: মাকে তেওঁক কোলাৰ পৰা নমাই থৈ উথলি উঠা গাখীৰ চাবলৈ যোৱাত অভিমান আৰু খঙতে কৃষ্ণই দধিৰ ভাণ্ড ভাঙিছিল।

৪. ‘শ্ৰোণী ভৰে আক্ৰমিলা গতি’— কথাষাৰৰ অৰ্থ কি?
উত্তৰ: ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল শৰীৰৰ ভৰ বা মেদবহুলতাৰ বাবে যশোদাৰ দৌৰাৰ গতি কমি গৈছিল।

৫. কৃষ্ণই লৱণু চুৰি কৰি কাক খাবলৈ দিছিল?
উত্তৰ: কৃষ্ণই লৱণু চুৰি কৰি বান্দৰক খাবলৈ দিছিল।

৬. যশোদাৰ হাতত ধৰা পৰাৰ পিছত কৃষ্ণই কি কৰিছিল?
উত্তৰ: যশোদাৰ হাতত ধৰা পৰাৰ পিছত কৃষ্ণই ভয়তে কান্দিবলৈ ধৰিছিল আৰু তেওঁৰ চকু সেমেকি উঠিছিল।

৭. ‘নাহি আদি অন্ত পূৰ্বাপৰ’— এই কথাষাৰীয়ে কৃষ্ণৰ কোনটো স্বৰূপ প্ৰকাশ কৰিছে?
উত্তৰ: এই কথাষাৰীয়ে কৃষ্ণৰ ঐশ্বৰিক বা ভগৱান স্বৰূপ প্ৰকাশ কৰিছে, যাৰ কোনো আৰম্ভণি বা শেষ নাই।

৮. কবিতাটিত কৃষ্ণক বান্ধিবলৈ কিমান জৰী কম হৈছিল?
উত্তৰ: কবিতাটিত কৃষ্ণক বান্ধিবলৈ দুডাল আঙুলৰ সমান জৰী কম হৈছিল।

৯. ‘শিশুলীলা’ পাঠটিৰ মূল উৎস কি?
উত্তৰ: ‘শিশুলীলা’ পাঠটিৰ মূল উৎস হ’ল শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱৰ ‘কীৰ্তন-ঘোষা’।

১০. শংকৰদেৱক কিয় ‘যুগস্রষ্টা’ কবি বুলি কোৱা হয়?
উত্তৰ: শংকৰদেৱে কেৱল ধৰ্ম প্ৰচাৰ কৰাই নহয়, তেওঁ অসমীয়া সাহিত্য, সংগীত, নাট্য আৰু সমাজ জীৱনক এক নতুন দিশ দিছিল। তেওঁ বৰগীত, অঙ্কীয়া নাট, কীৰ্তন-ঘোষা আদিৰ দৰে অমূল্য সৃষ্টিৰে অসমীয়া সাহিত্য-সংস্কৃতিক চহকী কৰি এক নতুন যুগৰ সূচনা কৰিছিল, সেয়েহে তেওঁক ‘যুগস্রষ্টা’ কবি বুলি কোৱা হয়।