| অসমৰ জনগোষ্ঠীৰ গাঁথনি আৰু সংস্কৃতি | |
| বিষয় | অসমীয়া (Assamese) |
| কিতাপখনৰ নাম | অসমীয়া সাহিত্য চয়নিকা |
| পাঠৰ নাম | অসমৰ জনগোষ্ঠীৰ গাঁথনি আৰু সংস্কৃতি |
| শ্ৰেণী | দশম (X) |
| অধ্যায় (Chapter) | অধ্যায় 10 |
| পাঠ্যক্ৰম (Syllabus) | ছেবা (SEBA) |
অসমৰ জনগোষ্ঠীৰ গাঁথনি আৰু সংস্কৃতি
অধ্যায়টোৰ সাৰাংশ
“অসমৰ জনগোষ্ঠীৰ গাঁথনি আৰু সংস্কৃতি” পাঠটোত লেখক আব্দুছ ছাত্তাৰে অসমৰ বৰ্ণিল সামাজিক গাঁথনি আৰু সাংস্কৃতিক বৈচিত্ৰ্যৰ এক সুন্দৰ ছবি দাঙি ধৰিছে। তেওঁৰ মতে, অসম কেৱল বিভিন্ন জনগোষ্ঠীৰেই পৰিপূৰ্ণ নহয়, ই নানা সমস্যাৰেও জৰ্জৰিত। এই বৈচিত্ৰ্যই অসমীয়া সংস্কৃতিক বাৰেবৰণীয়া কৰি তুলিছে।
পাঠটোত কোৱা হৈছে যে অসমৰ মূল ভেটিটো অনাৰ্য জনগোষ্ঠী যেনে— কছাৰী, চুটিয়া, কোচ, বড়ো, তিৱা, কাৰ্বি আদিৰ দ্বাৰা গঠিত। ত্ৰয়োদশ শতিকাত মংগোলীয় গোষ্ঠীৰ আহোমসকলৰ আগমনৰ পিছত অসমৰ সামাজিক আৰু ৰাজনৈতিক গাঁথনিত এক নতুন যুগৰ সূচনা হয়। আহোমসকলে প্ৰথমে নিজা ভাষা-সংস্কৃতি বজাই ৰাখিলেও, সময়ৰ লগে লগে থলুৱা হিন্দু আৰু বৌদ্ধ ধৰ্মৰ প্ৰভাৱত তেওঁলোকে নিজৰ মূল সংস্কৃতি প্ৰায় পৰিত্যাগ কৰি অসমীয়া ভাষা-সংস্কৃতিক আঁকোৱালি লয়।
ইয়াৰ উপৰিও, বিভিন্ন সময়ত মুছলমান, উত্তৰ ভাৰতীয় ব্ৰাহ্মণ-ক্ষত্ৰিয়, চাহ-বনুৱা, আৰু পূৰ্ববংগৰ কৃষকসকলৰ দৰে বহুতো জনগোষ্ঠীৰ অসমলৈ প্ৰব্ৰজন ঘটিছে। এই সকলোবোৰ জনগোষ্ঠীয়ে নিজৰ নিজৰ সাংস্কৃতিক উপাদান লৈ আহিছিল যদিও, সময়ৰ সোঁতত তেওঁলোকে অসমীয়া ভাষা আৰু সংস্কৃতিক গ্ৰহণ কৰি এক বৃহৎ অসমীয়া জাতি গঠনত সহায় কৰিছে। এই প্ৰক্ৰিয়াটোক “জাহ যোৱাৰ নীতি” বা “Process of Assimilation” বুলি কোৱা হৈছে, য’ত বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ মাজত আদান-প্ৰদান আৰু সমন্বয়ৰ জৰিয়তে এক উমৈহতীয়া সংস্কৃতি গঢ় লৈ উঠে।
খাদ্যাভ্যাস, সাজ-পোছাক, উৎসৱ-পাৰ্বন আদিতো এই সমন্বয়ৰ প্ৰভাৱ স্পষ্ট। উদাহৰণস্বৰূপে, পাৰাঠা, পোলাও, ৰসগোল্লা, ড’চা আদি খাদ্য অসমীয়া সমাজত জনপ্ৰিয় হৈ পৰিছে। এইদৰে, বিভিন্ন জনগোষ্ঠীৰ অৱদানত অসমীয়া সংস্কৃতি এক সংমিশ্ৰিত আৰু গতিশীল সংস্কৃতি হিচাপে গঢ় লৈ উঠিছে।
পাঠটোৰ মূল বাৰ্তা হ’ল যে অসমীয়া জাতিটো কোনো একক গোষ্ঠীৰ দ্বাৰা গঠিত নহয়, বৰঞ্চ ই বহুতো জাতি-জনগোষ্ঠীৰ সমন্বয়ৰ ফচল। এই বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ গাঁথনিটোৱেই অসমীয়া সংস্কৃতিৰ মূল বৈশিষ্ট্য আৰু শক্তি। সেয়ে, এই সমন্বয় আৰু সম্প্ৰীতিৰ ভাৱ অটুট ৰখাটো অতি জৰুৰী।
পাঠ্যপুথিৰ প্ৰশ্নাৱলী
ভাব-বিষয়ক
১। অতি চমু উত্তৰ লিখা:
(ক) ত্ৰয়োদশ শতিকাত অসমলৈ অহা বহিৰাগত গোষ্ঠী কোনটো?
উত্তৰ: ত্ৰয়োদশ শতিকাত অসমলৈ অহা বহিৰাগত গোষ্ঠীটো হ’ল আহোম (মংগোলীয় গোষ্ঠী)।
(খ) প্ৰাচীন কালৰে পৰা অসম দেশ কিহৰ বাবে প্ৰসিদ্ধ আছিল?
উত্তৰ: প্ৰাচীন কালৰে পৰা অসম দেশ যাদু-মন্ত্ৰ আৰু ঐন্দ্ৰজালিক বিদ্যাৰ কাৰণে প্ৰসিদ্ধ আছিল।
(গ) কিহে অসমীয়া জাতিক অধিক কট্কটীয়া কৰিলে?
উত্তৰ: ভাষিক সংমিশ্ৰণে অসমীয়া জাতিক অধিক কট্কটীয়া কৰিলে।
(ঘ) সকলোকে বান্ধি থোৱা এনাজৰীডাল কি আছিল?
উত্তৰ: সকলোকে বান্ধি থোৱা এনাজৰীডাল আছিল অসমীয়া ভাষা।
(ঙ) অসমৰ মঙ্গোলীয় গোষ্ঠীৰ লোক কোনবিলাক?
উত্তৰ: অসমৰ মংগোলীয় গোষ্ঠীৰ লোকসকল হ’ল কছাৰী, চুটিয়া, কোচ, মেচ, ডিমাচা, দেউৰী, মিচিং, বড়ো, তিৱা, কাৰ্বি, আহোম আদি।
২। চমু উত্তৰ লিখা:
(ক) অসমীয়া জনগোষ্ঠীৰ ধাৰক বুলিলে কোনসকলক বুজায়?
উত্তৰ: অসমীয়া জনগোষ্ঠীৰ ধাৰক বুলিলে মূলতে কছাৰী, চুটিয়া, কোচ, বড়ো, তিৱা, কাৰ্বি আদি অনাৰ্য জাতি-গোষ্ঠীসমূহক বুজায়, যিসকল এই ভূমিৰ প্ৰাচীন বাসিন্দা।
(খ) কিমান চনৰ পৰা কিমান চনলৈ অসমৰ বিদ্যালয়ত বঙলা ভাষা চলিছিল?
উত্তৰ: ১৮৩৬ চনৰ পৰা ১৮৭৩ চনলৈকে অসমৰ বিদ্যালয়ত অসমীয়াৰ ঠাইত বঙলা ভাষা চলোৱা হৈছিল।
(গ) চাহ-উদ্যোগৰ কৰ্মীসকল কোন? তেওঁলোক ক’ৰ ক’ৰ পৰা অসমলৈ আহিছিল?
উত্তৰ: চাহ-উদ্যোগৰ কৰ্মীসকল হ’ল চাহ-বনুৱাসকল। তেওঁলোক ভাৰতৰ বিভিন্ন অঞ্চল যেনে— বিহাৰ, উৰিষ্যা, মধ্যপ্ৰদেশ আৰু উত্তৰ প্ৰদেশৰ পৰা অসমলৈ আহিছিল। তেওঁলোকৰ ভিতৰত চাওঁতাল, কুৰ্মি, মুণ্ডা, ওৰাং আদি জনগোষ্ঠীৰ লোক আছিল।
(ঘ) পাঠটিত থকা খাদ্য-বস্তুৰ এখন তালিকা প্ৰস্তুত কৰা।
উত্তৰ: পাঠটিত থকা খাদ্য-বস্তুবোৰ হ’ল— পাৰাঠা, পোলাও, কোৰ্মা-কোপ্তা, কে’ক-বিস্কুট, ৰুটি, ৰসগোল্লা, লাল-মোহন, চিঙ্গাৰা, লুচি-পুৰী, ড’চা, চাম্বাৰ আৰু ইডলি।
৩। অসমৰ পুৰণি সাহিত্যৰ সমলবোৰ কি কি?
উত্তৰ: অসমৰ পুৰণি সাহিত্যৰ সমলবোৰ হ’ল— অলিখিত গৰখীয়া নাম, নিচুকণি গীত, নাও খেলোৱা গীত, বাৰমাহী গীত, আইনাম, বিয়ানাম, বনগীত, বিহুগীত, দেহ বিচাৰৰ গীত, মন্ত্ৰ সাহিত্য আৰু ডাকৰ বচন আদি।
৪। ‘অসমৰ বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ জনগোষ্ঠীৰ গাঁথনিতে অসমীয়া সংস্কৃতিৰ বৈশিষ্ট্য ৰক্ষা পৰিছে।’ — কথাষাৰৰ গুৰুত্ব ব্যাখ্যা কৰি অসমৰ জনগোষ্ঠীৰ বৈচিত্ৰ্যৰ কথা বৰ্ণনা কৰা।
উত্তৰ: কথাষাৰ সম্পূৰ্ণৰূপে সত্য। অসমৰ সংস্কৃতি কোনো এটা জনগোষ্ঠীৰ একক সৃষ্টি নহয়, বৰঞ্চ ই বহুতো জনগোষ্ঠীৰ সমন্বয়ৰ ফচল। ইয়াত কছাৰী, চুটিয়া, বড়ো, আহোম, মুছলমান, চাহ-জনগোষ্ঠী, ব্ৰাহ্মণ-ক্ষত্ৰিয় আদি বিভিন্ন জনগোষ্ঠীৰ অৱদান জড়িত হৈ আছে। প্ৰতিটো জনগোষ্ঠীয়ে নিজৰ ভাষা, খাদ্যাভ্যাস, সাজ-পাৰ, উৎসৱ-পাৰ্বন আদি লৈ আহিছিল আৰু সময়ৰ লগে লগে ইটোৱে-সিটোৰ লগত মিলি এক নতুন সংমিশ্ৰিত সংস্কৃতিৰ জন্ম দিছিল। যেনে, বিহু উৎসৱত বিভিন্ন জনগোষ্ঠীৰ লোক-নৃত্য আৰু গীতৰ প্ৰভাৱ দেখা যায়। খাদ্যাভ্যাসতো মুছলমানসকলৰ পোলাও-কোৰ্মা বা বঙালীসকলৰ ৰসগোল্লা অসমীয়া সমাজৰ অংগ হৈ পৰিছে। এই বৈচিত্ৰ্য আৰু সমন্বয়েই অসমীয়া সংস্কৃতিক এক বিশেষ আৰু অনন্য ৰূপ দিছে।
৫। ‘বিশেষ এটা ঔদ্যোগিক আবেষ্টনীৰ মাজত বসবাস কৰিবলৈ লোৱা কাৰণেও থলুৱা সংস্কৃতিৰ পৰা আঁতৰিও পৰিল।’ — ইয়াত কি ঔদ্যোগিক আবেষ্টনীৰ কথা উল্লেখ কৰিছে আৰু কোনে, কিহৰ বাবে আঁতৰি পৰাৰ কথা কৈছে — পাঠৰ আলমত বিচাৰ কৰা।
উত্তৰ: ইয়াত চাহ-বাগানৰ ঔদ্যোগিক আবেষ্টনীৰ কথা উল্লেখ কৰা হৈছে।
চাহ-বনুৱাসকলক ভাৰতৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা আনি চাহ-বাগানত কাম কৰিবলৈ এক নিৰ্দিষ্ট এলেকাত ৰখা হৈছিল। এইদৰে, তেওঁলোক থলুৱা অসমীয়া সমাজৰ পৰা ভৌগোলিকভাৱে আৰু সামাজিকভাৱে কিছু পৰিমাণে পৃথক হৈ পৰিছিল। এই ঔদ্যোগিক আবেষ্টনীৰ মাজত আবদ্ধ হৈ থকাৰ বাবে আৰু শিক্ষাৰ অভাৱৰ বাবে তেওঁলোকে থলুৱা অসমীয়া সংস্কৃতিৰ লগত সহজে মিলি যাব পৰা নাছিল আৰু বহু দিনলৈ আঁতৰি থাকিবলগীয়া হৈছিল।
৬। ‘এটা সংমিশ্ৰিত – সংস্কৃতিসম্পন্ন জাতি, ইয়াক নুই কৰাৰ কোনো যুক্তি-তৰ্কৰ অৱকাশ নাই।’ — ইয়াত লিখকে কাক আৰু কি সংস্কৃতিসম্পন্ন জাতি বুলি কৈছে? ‘নুই কৰাৰ কোনো যুক্তি তৰ্কৰ অৱকাশ নাই’ বোলা কথাষাৰৰ সত্যাসত্য বিচাৰ কৰা।
উত্তৰ: ইয়াত লিখকে ‘বিৰাট অসমীয়া জাতি’ক এটা সংমিশ্ৰিত-সংস্কৃতিসম্পন্ন জাতি বুলি কৈছে।
‘নুই কৰাৰ কোনো যুক্তি-তৰ্কৰ অৱকাশ নাই’ বোলা কথাষাৰ সম্পূৰ্ণ সত্য। কাৰণ, অসমীয়া জাতিটো কোনো এটা একক জনগোষ্ঠীৰ পৰা সৃষ্টি হোৱা নাই। ইয়াত প্ৰাচীন অনাৰ্য জনগোষ্ঠীৰ পৰা আৰম্ভ কৰি আহোম, মুছলমান, চাহ-জনগোষ্ঠী, বঙালী, মাৰোৱাৰী আদি বহুতো জনগোষ্ঠীৰ সংমিশ্ৰণ ঘটিছে। প্ৰতিটো জনগোষ্ঠীৰ ভাষা, ধৰ্ম, সংস্কৃতিৰ আদান-প্ৰদানৰ ফলত এক উমৈহতীয়া আৰু বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ অসমীয়া সংস্কৃতি গঢ় লৈ উঠিছে। সেয়ে, ইয়াক এক সংমিশ্ৰিত জাতি বুলি কোৱাৰ যুক্তিযুক্ততা আছে।
৭। ‘লগে লগে সংস্কৃতিৰ ৰূপান্তৰ ঘটিল।’ — কিহৰ লগে লগে সংস্কৃতিৰ ৰূপান্তৰ ঘটিছিল? এই ৰূপান্তৰ কিদৰে ঘটিছিল বুজাই লিখা।
উত্তৰ: যেতিয়া বাহিৰৰ পৰা অহা বিভিন্ন সংস্কৃতিসম্পন্ন জাতিয়ে অসমীয়া ভাষা-সংস্কৃতিক গ্ৰহণ কৰি থলুৱা সমাজৰ লগত মিলি গৈছিল, তাৰ লগে লগেই সংস্কৃতিৰ ৰূপান্তৰ ঘটিছিল।
এই ৰূপান্তৰ কোনো বলপূৰ্বকভাৱে হোৱা নাছিল, বৰঞ্চ ই এক স্বাভাৱিক প্ৰক্ৰিয়াৰে সম্পন্ন হৈছিল। বিভিন্ন জনগোষ্ঠীয়ে ওচৰা-উচৰিকৈ বসবাস কৰাৰ ফলত ইটোৱে-সিটোৰ ভাল লগা ৰীতি-নীতি, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, খাদ্যাভ্যাস, সাজ-পাৰ আদি গ্ৰহণ কৰিছিল। ভাষাতো নতুন শব্দৰ সংযোজন ঘটিছিল। এই ‘দিয়া-লোৱা’ আৰু ‘এৰা-ধৰা’ৰ ব্যৱস্থাৰ মাজেৰে এক নতুন আৰু বলিষ্ঠ সংমিশ্ৰিত সংস্কৃতিৰ সৃষ্টি হৈছিল।
৮। তাৎপৰ্য ব্যাখ্যা কৰা:
(ক) দেখা যায় সকলোকে বান্ধি থোৱা এনাজৰীডাল আছিল অসমীয়া ভাষা।
উত্তৰ: অসমত বহুতো বিভিন্ন ভাষিক গোষ্ঠীৰ লোকে বসবাস কৰে। মিচিং, বড়ো, কাৰ্বি আদি জনগোষ্ঠীৰ নিজা নিজা ভাষা আছে। কিন্তু এই সকলোবোৰ জনগোষ্ঠীৰ মাজত ভাবৰ আদান-প্ৰদান আৰু যোগাযোগৰ মূল মাধ্যম হৈছে অসমীয়া ভাষা। আনকি বাহিৰৰ পৰা অহা আহোম, মুছলমান, চাহ-বনুৱা আদিয়েও অসমীয়া ভাষাকেই উমৈহতীয়া ভাষা হিচাপে গ্ৰহণ কৰিছে। এইদৰে, অসমীয়া ভাষাই সকলো জনগোষ্ঠীক একতাৰ ডোলেৰে বান্ধি ৰখা এক শক্তিশালী এনাজৰীৰ দৰে কাম কৰিছে।
(খ) এই গোটেইবোৰ হ’ল স্বতঃপ্ৰণোদিতভাৱে হোৱা প্ৰক্ৰিয়া।
উত্তৰ: অসমীয়া সংস্কৃতিৰ যি সংমিশ্ৰণ ঘটিছে, সেয়া কোনোবাই জোৰ-জবৰদস্তি জাপি দিয়াৰ ফলত হোৱা নাই। বিভিন্ন জনগোষ্ঠীয়ে একেলগে বসবাস কৰাৰ ফলত স্বাভাৱিকভাৱে ইটোৱে-সিটোৰ সংস্কৃতিৰ প্ৰতি আকৰ্ষিত হৈ ভাল লগা উপাদানবোৰ গ্ৰহণ কৰিছে। যেনে, বিয়া-বাৰুত সকলোৱে যোগ দিয়া, উৎসৱ-পাৰ্বন একেলগে পালন কৰা, আনৰ খাদ্য গ্ৰহণ কৰা— এই সকলোবোৰ মানুহৰ মাজত স্বতঃস্ফূৰ্তভাৱে গঢ় লৈ উঠিছে। সেয়ে ইয়াক স্বতঃপ্ৰণোদিত প্ৰক্ৰিয়া বুলি কোৱা হৈছে।
(গ) এইয়া আছিল দিয়া-লোৱা আৰু এৰা-ধৰাৰ ব্যৱস্থা।
উত্তৰ: অসমীয়া সংস্কৃতিৰ গঠন প্ৰক্ৰিয়াটো এক আদান-প্ৰদানৰ মাজেৰে সম্পন্ন হৈছে। ইয়াত কোনো এটা জনগোষ্ঠীয়ে আন এটাৰ ওপৰত নিজৰ সংস্কৃতি সম্পূৰ্ণৰূপে জাপি দিয়া নাই। বৰঞ্চ, প্ৰতিটো জনগোষ্ঠীয়ে আনৰ সংস্কৃতিৰ ভাল উপাদানবোৰ ‘লৈছে’ (দিয়া) আৰু নিজৰ সংস্কৃতিৰ কিছুমান উপাদান যিবোৰ সময়ৰ লগত খাপ খোৱা নাই, সেইবোৰ ‘এৰিছে’ (ধৰা)। এই ‘দিয়া-লোৱা’ আৰু ‘এৰা-ধৰা’ৰ ব্যৱস্থাৰ মাজেৰেই এক উমৈহতীয়া আৰু গতিশীল সংস্কৃতি গঢ় লৈ উঠিছে।
ভাষা-বিষয়ক
১। সন্ধি ভাঙা:
- সংস্কৃতি: সম্ + কৃতি
- জলাঞ্জলি: জল + অঞ্জলি
- স্বাধীন: স্ব + অধীন
২। ‘প্ৰ’ উপসৰ্গ লগ লগাই তিনিটা শব্দ গঠন কৰা।
উত্তৰ: প্ৰচলন, প্ৰৱেশ, প্ৰভাৱ।
৩। বাক্য ৰচনা কৰা:
- ভাষা-সংস্কৃতি: প্ৰতিটো জাতিৰ নিজা ভাষা-সংস্কৃতি থাকে।
- পূজা-পাৰ্বণ: অসমত সকলোৱে মিলি-জুলি পূজা-পাৰ্বণ পালন কৰে।
- বেপাৰ-বাণিজ্য: অতীতত বেপাৰ-বাণিজ্যৰ বাবেই বহু লোক অসমলৈ আহিছিল।
- সহজ-সৰল: গাঁৱৰ মানুহবোৰ সহজ-সৰল মনৰ।
- দিয়া-লোৱা: সমাজত জীয়াই থাকিবলৈ হ’লে দিয়া-লোৱাৰ মনোভাৱ থাকিব লাগে।
- এৰা-ধৰা: সম্পৰ্ক এটা টিকাই ৰাখিবলৈ এৰা-ধৰাৰ প্ৰয়োজন হয়।
HSLC পৰীক্ষাৰ পূৰ্ববৰ্ষৰ প্ৰশ্নোত্তৰ (২০১৫-২০২৫)
চমু প্ৰশ্ন:
- অসমৰ মূল জনগোষ্ঠীৰ ধাৰক কোনসকল? (HSLC 2018)
উত্তৰ: কছাৰী, চুটিয়া, কোচ, বড়ো, তিৱা, কাৰ্বি আদি অনাৰ্য জাতি-গোষ্ঠীসমূহেই অসমৰ মূল জনগোষ্ঠীৰ ধাৰক। - অসমত কেতিয়াৰ পৰা কেতিয়ালৈকে বঙলা ভাষা চৰকাৰী ভাষা হিচাপে চলিছিল? (HSLC 2019)
উত্তৰ: ১৮৩৬ চনৰ পৰা ১৮৭৩ চনলৈকে অসমত বঙলা ভাষা চৰকাৰী ভাষা হিচাপে চলিছিল। - “Process of Assimilation” বুলিলে কি বুজা? (HSLC 2020)
উত্তৰ: “Process of Assimilation” বা “জাহ যোৱাৰ নীতি” হ’ল এক সামাজিক প্ৰক্ৰিয়া, যাৰ জৰিয়তে বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ লোকসকলে ইটোৱে-সিটোৰ লগত মিলি এক উমৈহতীয়া সংস্কৃতি গ্ৰহণ কৰে। - চাহ-বনুৱাসকল ক‘ৰ ক’ৰ পৰা অসমলৈ আহিছিল? (HSLC 2022)
উত্তৰ: চাহ-বনুৱাসকল বিহাৰ, উৰিষ্যা, মধ্যপ্ৰদেশ আৰু উত্তৰ প্ৰদেশৰ দৰে ৰাজ্যৰ পৰা অসমলৈ আহিছিল।
দীঘল প্ৰশ্ন:
- অসমীয়া সংস্কৃতিক কিয় এক সংমিশ্ৰিত সংস্কৃতি বুলি কোৱা হয়? পাঠৰ আধাৰত আলোচনা কৰা। (HSLC 2019, 2022)
উত্তৰ: অসমীয়া সংস্কৃতিক এক সংমিশ্ৰিত সংস্কৃতি বুলি কোৱা হয় কাৰণ ই কোনো এটা একক জনগোষ্ঠীৰ সৃষ্টি নহয়। ইয়াৰ ভেটি গঢ় লৈ উঠিছে অসমৰ থলুৱা অনাৰ্য জনগোষ্ঠীসমূহৰ সংস্কৃতিৰ ওপৰত। পৰৱৰ্তী সময়ত, আহোম, মুছলমান, ব্ৰাহ্মণ-ক্ষত্ৰিয়, চাহ-জনগোষ্ঠী আৰু পূৰ্ববংগৰ লোকসকলৰ দৰে বিভিন্ন জনগোষ্ঠীৰ অসমলৈ প্ৰব্ৰজন ঘটে। এই সকলো জনগোষ্ঠীয়ে নিজৰ নিজৰ সাংস্কৃতিক উপাদান, যেনে— ভাষা, খাদ্যাভ্যাস, সাজ-পাৰ, উৎসৱ-পাৰ্বন আদি লৈ আহে। সময়ৰ লগে লগে এই বিভিন্ন সাংস্কৃতিক উপাদানসমূহৰ মাজত আদান-প্ৰদান আৰু সমন্বয় ঘটে। উদাহৰণস্বৰূপে, আহোমসকলে হিন্দু ধৰ্ম গ্ৰহণ কৰে, মুছলমানসকলৰ খাদ্য যেনে পোলাও-কোৰ্মা অসমীয়া সমাজত জনপ্ৰিয় হয়, আৰু চাহ-জনগোষ্ঠীৰ ঝুমুৰ নৃত্যই অসমৰ সাংস্কৃতিক জগতত এক বিশেষ স্থান লাভ কৰে। এইদৰে, বহুতো সংস্কৃতিৰ সংমিশ্ৰণৰ ফলত অসমীয়া সংস্কৃতিয়ে এক বাৰেবৰণীয়া আৰু গতিশীল ৰূপ লাভ কৰিছে, সেয়ে ইয়াক সংমিশ্ৰিত সংস্কৃতি বোলা হয়। - অসমীয়া ভাষা কেনেকৈ সকলো জনগোষ্ঠীক বান্ধি ৰখাৰ এনাজৰীডাল হৈ পৰিল? বহলাই লিখা। (HSLC 2020)
উত্তৰ: (ওপৰৰ ৮(ক) নং তাৎপৰ্য ব্যাখ্যাৰ উত্তৰ চাওক।)
অতিৰিক্ত ১০টা সম্ভাৱ্য গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰশ্নোত্তৰ
- পাঠটোত উল্লেখ থকা অসমৰ কেইটামান প্ৰাচীন অনাৰ্য জনগোষ্ঠীৰ নাম লিখা।
উত্তৰ: কছাৰী, চুটিয়া, কোচ, মেচ, ডিমাচা, দেউৰী, মিচিং, বড়ো, তিৱা, কাৰ্বি। - আহোমসকল মূলতে ক‘ৰ পৰা আহিছিল?
উত্তৰ: আহোমসকল মূলতে চীন দেশৰ দক্ষিণ-পশ্চিম অঞ্চলৰ হুকং উপত্যকাৰ পৰা আহিছিল। - বৃটিছৰ আগমনৰ পিছত অসমলৈ অহা দুটা প্ৰধান জনগোষ্ঠীৰ নাম লিখা।
উত্তৰ: চাহ-বনুৱা আৰু পূৰ্ববংগৰ পৰা অহা কৃষি কৰ্মত পাৰ্গত মুছলমান লোক। - ‘ন-অসমীয়া’ মুছলমান বুলিলে কাক বুজোৱা হয়?
উত্তৰ: কুৰি শতিকাৰ চতুৰ্থ দশকত পূৰ্ববংগৰ মৈমনসিংহ আদি ঠাইৰ পৰা অসমলৈ কৃষি কৰ্মৰ বাবে অহা মুছলমান লোকসকলক ‘ন-অসমীয়া’ মুছলমান বুলি কোৱা হয়। - অসমীয়া ভাষাত ব্যৱহৃত হোৱা কেইটামান আৰবী-ফাৰ্চী মূলৰ শব্দৰ উদাহৰণ দিয়া।
উত্তৰ: কিতাপ, কাগজ, চকী, মেজ আদি। (পাঠত পোনপটীয়াকৈ উল্লেখ নাই, কিন্তু প্ৰসংগৰ পৰা অনুমান কৰিব পাৰি) - পাঠটোৰ মতে, সংস্কৃতিৰ ৰূপান্তৰ কেনেকৈ ঘটে?
উত্তৰ: যেতিয়া এটা সংস্কৃতিসম্পন্ন জাতি আন এটাৰ লগত মিলি যায়, তেতিয়া ইটোৱে-সিটোৰ ৰীতি-নীতি, আচাৰ-ব্যৱহাৰ আদি গ্ৰহণ কৰাৰ ফলত স্বাভাৱিকভাৱে সংস্কৃতিৰ ৰূপান্তৰ ঘটে। - বৃটিছ অহাৰ লগে লগে অসমৰ সমাজ-জীৱনলৈ অহা কেইটামান নতুন উপাদান কি কি?
উত্তৰ: ৰেলগাড়ী, কোট-পেন্ট, কে’ক-বিস্কুট, হোটেল আদি। - লেখকৰ মতে, অসমীয়া জাতিৰ জনসংখ্যাৰ ক্ষুদ্ৰতালৈ লক্ষ্য ৰাখি কি কৰিব নালাগে?
উত্তৰ: লেখকৰ মতে, অসমীয়াৰ জনসংখ্যাৰ ক্ষুদ্ৰতালৈ লক্ষ্য ৰাখি অসমীয়াৰ মাজত জাহ গৈ থকা বিভিন্ন সম্প্ৰদায় আৰু জনগোষ্ঠীক পৃথক কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব নালাগে। - পাঠটোৰ লেখক আব্দুছ ছাত্তাৰৰ এখন উল্লেখযোগ্য গ্ৰন্থৰ নাম লিখা।
উত্তৰ: ‘সংমিশ্ৰণত অসমীয়া সংস্কৃতি’। - পাঠটোৱে বৰ্তমান সময়ত কি প্ৰাসংগিকতা বহন কৰে?
উত্তৰ: বৰ্তমান সময়ত যেতিয়া অসমত জনগোষ্ঠীয় সংঘাত আৰু বিভাজনৰ চেষ্টা চলি আছে, তেনে সময়ত এই পাঠটোৱে অসমীয়া জাতিৰ সমন্বয়ৰ ইতিহাস সোঁৱৰাই দি সকলোকে একতাৰ ডোলেৰে বান্ধ খাই থাকিবলৈ অনুপ্ৰেৰণা যোগায়। সেয়ে ই অতি প্ৰাসংগিক।