| মই অসমীয়া | |
| বিষয় (Subject) | অসমীয়া (Assamese) |
| কিতাপখনৰ নাম | অসমীয়া সাহিত্য চয়নিকা |
| পাঠৰ নাম | মই অসমীয়া |
| লেখক | চৈয়দ আব্দুল মালিক |
| শ্ৰেণী (Class) | দশম (X) |
| অধ্যায় (Chapter) | অধ্যায় 4 |
| পাঠ্যক্ৰম (Syllabus) | ছেবা (SEBA) |
‘গল্পসম্ৰাট’ চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ দ্বাৰা ৰচিত “মই অসমীয়া” এটি স্বদেশপ্ৰেমমূলক আৰু ঐতিহাসিক চেতনাসম্পন্ন কবিতা। কবিতাটোত কবিয়ে এজন মোগল সৈনিকৰ দৃষ্টিকোণেৰে অসমৰ গৌৰৱময় ইতিহাস, বীৰত্ব, সংস্কৃতি আৰু প্ৰকৃতিৰ অপৰূপ সৌন্দৰ্যৰ বৰ্ণনা কৰিছে।
কবিতাটোৰ আৰম্ভণিতে, মোগল সেনাজনে বিজয়ৰ সপোন দেখি অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ অহাৰ কথা কৈছে। তেওঁলোকৰ উদ্দেশ্য আছিল অসমত মোগলৰ শাসন প্ৰতিষ্ঠা কৰা। কিন্তু অসমৰ ভূমিত ভৰি দিয়াৰ লগে লগে তেওঁলোকে এক ওলোটা পৰিস্থিতিৰ সন্মুখীন হ’ল। অসমৰ পুৰুষ-নাৰী সকলোৱে স্বদেশৰ স্বাধীনতা ৰক্ষাৰ বাবে ৰণচণ্ডী মূৰ্তি ধৰি যুদ্ধক্ষেত্ৰত জঁপিয়াই পৰিল। শুকান সান্দহ আৰু পানী খাই যুদ্ধ কৰা অসমীয়া সেনাৰ অদম্য সাহসৰ ওচৰত ৰাজপুতজয়ী মোগলৰ শক্তি পৰাজিত হ’ল।
যুদ্ধত পৰাজিত হোৱাৰ পিছত মোগল সেনাজনৰ চকুত অসমৰ এক নতুন ৰূপ ধৰা পৰে। তেওঁ অসমৰ প্ৰকৃতিৰ বিনন্দীয়া ৰূপ, যেনে— চৌদিশে ধূসৰ পাহাৰ, জাংফাই-মিনাকৰা পাত, দুবৰিৰ পাতত মুকুতাৰ থোপা, হাতীৰ দাঁতৰ খৰম, পোৱালৰ দলং আদি দেখি মুগ্ধ হয়। তেওঁ অসমৰ সমৃদ্ধিশালী সংস্কৃতি, যেনে— ম’হ-শিঙৰ পেঁপা, সোণৰ থুৰীয়া, ৰংঘৰ-কাৰেংঘৰ আদি দেখি বিস্মিত হয়। অসমৰ এই স্বৰ্গীয় ৰূপ দেখি বিদেশী মোগলজন অসমৰ প্ৰেমত বন্দী হৈ পৰে আৰু নিজেই এজন অসমীয়া হৈ পৰে।
কবিয়ে এই মোগলজনৰ জৰিয়তে নিজৰ অসমীয়া পৰিচয়ক লৈ গৌৰৱ প্ৰকাশ কৰিছে। তেওঁৰ বাবে অসমীয়া ভাষা, গীত, আৰু সংস্কৃতিয়েই প্ৰাণৰ আপোন। তেওঁ জীৱনে-মৰণে অসমীয়া হৈ থাকিব বিচাৰে আৰু মৃত্যুৰ পিছতো যদি কেতিয়াবা ঘূৰি আহে, তেন্তে অসমলৈকে এজন অসমীয়া হৈয়েই ঘূৰি অহাৰ কামনা কৰিছে। আনকি স্বৰ্গতো তেওঁ অসমীয়া মাত শুনিলে চিনি পাব বুলি কৈছে। কবিতাটোৰ মাজেৰে কবিৰ গভীৰ স্বদেশপ্ৰেম আৰু অসমীয়া জাতিৰ প্ৰতি থকা অটুট ভালপোৱা প্ৰকাশ পাইছে।
পাঠ্যপুথিৰ প্ৰশ্নাৱলী (Chapter End Excises)
ভাব-বিষয়ক
১। চমু উত্তৰ দিয়া:
(ক) চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ কবিতা-পুথি এখনৰ নাম লিখা।
উত্তৰ: চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ কবিতা-পুথি এখনৰ নাম হ’ল ‘বেদুইন’।
(খ) মোগলসকলে অসমৰ ক’ত ভৰি দিছিল?
উত্তৰ: মোগলসকলে অসমৰ সেউজীয়া দূবৰি বনত ভৰি দিছিল।
(গ) অসমৰ হেংদাং ক’ত জিলিকিছিল?
উত্তৰ: অসমৰ হেংদাং দুপৰৰ পূৰ্ণ পোহৰত (আলোকত) জিলিকিছিল।
(ঘ) অসমীয়াসকলে কিহেৰে তৈয়াৰী পেঁপা বজাইছিল?
উত্তৰ: অসমীয়াসকলে ম’হৰ শিঙেৰে তৈয়াৰী পেঁপা বজাইছিল।
(ঙ) অসমৰ স্বৰ্গদেৱে কিহেৰে দেউল সাজিছিল?
উত্তৰ: অসমৰ স্বৰ্গদেৱে হাঁহ-কণী আৰু চাউলৰ (বৰা চাউল) কৰাল ব্যৱহাৰ কৰি দেউল সাজিছিল।
২। ‘অসমৰ হেংদাং জিলিকিল দুপৰৰ পূৰ্ণ আলোকত’— কথাখিনিৰ তাৎপৰ্য ব্যাখ্যা কৰা।
উত্তৰ: এই কথাখিনিৰ জৰিয়তে কবিয়ে অসমীয়া জাতিৰ বীৰত্ব, স্বাধীনতা আৰু গৌৰৱক বুজাইছে। ‘হেংদাং’ হ’ল আহোম যুগৰ বীৰত্বৰ প্ৰতীক। দুপৰৰ পূৰ্ণ পোহৰত হেংদাং জিলিকি উঠা মানে হ’ল অসমীয়াৰ শক্তি আৰু স্বাধীনতা সেই সময়ত শিখৰত আছিল। মোগলৰ দৰে শক্তিশালী শত্ৰুৰ আগতো অসমীয়াই নিজৰ স্বাধীনতা অক্ষুণ্ণ ৰাখিছিল, যাৰ বাবে তেওঁলোকৰ গৌৰৱ চাৰিওফালে বিয়পি পৰিছিল।
৩। অসমৰ পুৰুষ-নাৰীয়ে কেনেদৰে ৰণলৈ ওলাই আহিছিল নিজৰ ভাষাৰে লিখা।
উত্তৰ: অসমৰ পুৰুষ-নাৰীসকলে স্বদেশৰ স্বাধীনতা ৰক্ষাৰ বাবে একত্ৰিত হৈ ৰণক্ষেত্ৰলৈ ওলাই আহিছিল। তেওঁলোকে ৰণচণ্ডীৰ দৰে উগ্ৰ মূৰ্তি ধাৰণ কৰি বুকু পাতি শত্ৰুৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলৈ সাজু হৈছিল। তেওঁলোকৰ একমাত্ৰ উদ্দেশ্য আছিল নিজৰ দেশক বিদেশীৰ হাতৰ পৰা ৰক্ষা কৰা।
৪। ‘ক’ত অত বল পালে অসমৰ সেনানীয়ে শুকান সান্দহ আৰু পানী আঁজলিত।’ — কথাষাৰৰ তাৎপৰ্য ব্যাখ্যা কৰা।
উত্তৰ: এই কথাষাৰৰ জৰিয়তে কবিয়ে অসমীয়া সেনাৰ অসাধাৰণ মনোবল, সাহস আৰু স্বদেশপ্ৰেমক বুজাইছে। মোগলৰ বিশাল আৰু সুসজ্জিত সেনাবাহিনীৰ বিপৰীতে অসমীয়া সেনাই অতি সাধাৰণ খাদ্য ‘শুকান সান্দহ আৰু পানী’ খাই যুদ্ধ কৰিছিল। তথাপিও তেওঁলোকৰ মনৰ বল আৰু দেশপ্ৰেম ইমানেই প্ৰবল আছিল যে তেওঁলোকে শক্তিশালী মোগলকো পৰাস্ত কৰিবলৈ সক্ষম হৈছিল। ইয়াৰ দ্বাৰা বুজোৱা হৈছে যে যুদ্ধত ভৌতিক শক্তি বা আহাৰতকৈ মানসিক শক্তি আৰু দেশপ্ৰেমেই অধিক গুৰুত্বপূৰ্ণ।
৫। ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোত অসমৰ প্ৰকৃতিৰ বিনন্দীয়া ৰূপ কিদৰে প্ৰতিফলিত হৈছে বুজাই লিখা।
উত্তৰ: ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোত কবিয়ে অসমৰ প্ৰকৃতিৰ এক মনোমোহা ছবি অংকন কৰিছে। যুদ্ধত পৰাজিত মোগলৰ চকুত অসমৰ প্ৰকৃতি স্বৰ্গৰ দৰে সুন্দৰ হৈ ধৰা দিছে। ইয়াত চৌদিশে থকা ধূসৰ পাহাৰ, গছৰ জাংফাই আৰু মিনাকৰা পাত, দুবৰিৰ ওপৰত মুকুতাৰ দৰে জিলিকি থকা নিয়ৰৰ টোপাল, হাতীৰ দাঁতেৰে সজা খৰম আৰু পোৱালেৰে সজা দলঙৰ দৰে অপৰূপ বৰ্ণনা আছে। এই বৰ্ণনাবোৰে অসমৰ প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য আৰু সম্পদৰাজিৰ এক সুন্দৰ ছবি দাঙি ধৰিছে।
৬। কবি চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ চমু পৰিচয় দিয়া।
উত্তৰ: চৈয়দ আব্দুল মালিক (১৯১৯-২০০০) অসমীয়া সাহিত্যৰ এগৰাকী অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ কথাশিল্পী। তেওঁক ‘গল্পসম্ৰাট’ বুলিও জনা যায়। গোলাঘাট জিলাৰ নাহৰণিত তেওঁৰ জন্ম হৈছিল। তেওঁ গল্প, উপন্যাস, কবিতা আদি সাহিত্যৰ বিভিন্ন শাখাত অৱদান আগবঢ়াইছে। তেওঁৰ কবিতা পুথিৰ ভিতৰত ‘বেদুইন’, ‘স্বাক্ষৰ’ আদি উল্লেখযোগ্য। ‘অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী’ উপন্যাসৰ বাবে তেওঁ সাহিত্য অকাডেমী বঁটা লাভ কৰিছিল। ১৯৭৭ চনত তেওঁ অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি হিচাপেও নিৰ্বাচিত হৈছিল।
৭। অসমলৈ যুদ্ধ কৰিবলৈ আহি মোগলসকলে অসমৰ ৰূপ কিদৰে বৰ্ণনা কৰিছে বুজাই লিখা।
উত্তৰ: অসমলৈ যুদ্ধ কৰিবলৈ আহি পৰাজিত হোৱাৰ পিছত মোগলসকলে অসমৰ এক নতুন ৰূপ দেখা পালে। তেওঁলোকৰ চকুত অসম এখন স্বৰ্গীয় দেশ যেন লাগিল। তেওঁলোকে দেখিলে যে অসমৰ প্ৰকৃতি অতি মনোমোহা, ইয়াৰ মানুহবোৰ স্বদেশপ্ৰেমত উদ্বুদ্ধ। তেওঁলোকে অসমৰ সমৃদ্ধিশালী সংস্কৃতি, যেনে— ম’হ-শিঙৰ পেঁপা, সোণৰ-মণিৰে জিলিকি থকা সমাজ, ৰংঘৰ-কাৰেংঘৰৰ দৰে স্থাপত্য আদি দেখি আচৰিত হ’ল। তেওঁলোকে দেখিলে যে অসমৰ নদীত সোণ পোৱা যায়, পুঠি মাছেও কাণত সোণৰ থুৰীয়া পিন্ধে। এই সকলোবোৰ দেখি তেওঁলোকে অসমক এখন ঐশ্বৰ্যশালী আৰু অপৰূপা দেশ বুলি বৰ্ণনা কৰিছে।
৮। ব্যাখ্যা কৰা:
(ক) মোগলে এবাৰ পালে শকতিৰ নৱ পৰিচয়
দেশ-প্ৰাণ, মুক্ত-প্ৰাণ, অসমৰ স্বদেশ ভকতি।
উত্তৰ: উক্ত কবিতাফাঁকি আমাৰ পাঠ্যপুথি ‘অসমীয়া সাহিত্য চয়নিকা’ৰ অন্তৰ্গত চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ দ্বাৰা ৰচিত ‘মই অসমীয়া’ নামৰ কবিতাটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে। এই কবিতাফাঁকিৰ জৰিয়তে কবিয়ে অসমীয়া জাতিৰ অদম্য স্বদেশপ্ৰেম আৰু শক্তিৰ কথা প্ৰকাশ কৰিছে।
অসম আক্ৰমণ কৰিবলৈ অহা শক্তিশালী মোগলসকলে অসমীয়া সেনাৰ হাতত পৰাজিত হৈছিল। এই পৰাজয়ৰ জৰিয়তে তেওঁলোকে অসমীয়া মানুহৰ শক্তিৰ এক নতুন পৰিচয় পালে। তেওঁলোকে বুজি পালে যে অসমীয়া মানুহ দেশৰ প্ৰতি প্ৰাণ উছৰ্গা কৰিব পৰা, স্বাধীনচিতীয়া আৰু গভীৰ স্বদেশ ভক্তিত বিশ্বাসী। এই স্বদেশ ভক্তিয়েই তেওঁলোকৰ শক্তিৰ মূল উৎস।
(খ) দুবৰিৰ পাতে পাতে মুকুতাৰ থোপা গচকত ভাগে মৰকত,
হাতীৰ দাঁতেৰে কৰে খৰমৰ চুলা,
ভৰি ধোৱে পোৱালৰ ভৰা দলঙত।
উত্তৰ: উক্ত কবিতাফাঁকি আমাৰ পাঠ্যপুথি ‘অসমীয়া সাহিত্য চয়নিকা’ৰ অন্তৰ্গত চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ দ্বাৰা ৰচিত ‘মই অসমীয়া’ নামৰ কবিতাটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে। এই কবিতাফাঁকিৰ জৰিয়তে কবিয়ে অসমৰ প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য আৰু ঐশ্বৰ্যৰ এক অতিৰঞ্জিত অথচ কাব্যিক বৰ্ণনা দাঙি ধৰিছে।
মোগলৰ চকুত অসম ইমানেই ঐশ্বৰ্যশালী দেশ যে ইয়াৰ দুবৰি বনৰ পাতত থকা নিয়ৰৰ টোপালবোৰো মুকুতাৰ দৰে জিলিকি থাকে আৰু গচকত মৰকত মণিৰ দৰে ভাঙি যায়। ইয়াত মানুহে হাতীৰ দাঁতেৰে সজা খৰম পিন্ধে আৰু পোৱালেৰে নিৰ্মিত দলঙত ভৰি ধোৱে। এই কাব্যিক বৰ্ণনাৰ জৰিয়তে কবিয়ে অসমৰ প্ৰাচুৰ্য আৰু সমৃদ্ধিৰ ছবিখনকে দাঙি ধৰিছে।
(গ) মোহ গ’ল দূৰণিৰ বিদেশী মোগল অসমত যেতিয়া দেখিলে সৰগৰ ৰূপ বিনন্দীয়া, অসমত বন্দী হ’ল, অসমৰ ৰূপ-মুগ্ধ দূৰৰ মোগল আহি হ’ল অসমীয়া।।
উত্তৰ: উক্ত কবিতাফাঁকি আমাৰ পাঠ্যপুথি ‘অসমীয়া সাহিত্য চয়নিকা’ৰ অন্তৰ্গত চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ দ্বাৰা ৰচিত ‘মই অসমীয়া’ নামৰ কবিতাটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে। এই কবিতাফাঁকিৰ জৰিয়তে কবিয়ে অসমৰ সৌন্দৰ্য আৰু সংস্কৃতিৰ আকৰ্ষণীয় শক্তিৰ কথা প্ৰকাশ কৰিছে।
বিদেশৰ পৰা অসমলৈ যুদ্ধ কৰিবলৈ অহা মোগলসকলে যেতিয়া অসমৰ স্বৰ্গীয় আৰু মনোমোহা ৰূপ দেখিলে, তেতিয়া তেওঁলোকৰ নিজ দেশলৈ ঘূৰি যোৱাৰ মোহ নোহোৱা হ’ল। তেওঁলোক অসমৰ ৰূপত ইমানেই মুগ্ধ হ’ল যে তেওঁলোক ইয়াতে বন্দী হৈ পৰিল আৰু কালক্ৰমত দূৰৰ পৰা অহা মোগলসকলেই অসমীয়া হৈ পৰিল। ইয়াৰ দ্বাৰা অসমৰ সংস্কৃতিৰ সমন্বয় আৰু গ্ৰহণযোগ্যতাৰ দিশটোকে বুজোৱা হৈছে।
(ঘ) জীৱনে মৰণে মই চিৰদিন অসমীয়া অসমীয়া দেহ-প্ৰাণ মন;
জীয়াই থাকোঁতে মই অসমৰে অসমীয়া,
মৰিলেও বৰি ল’ম অসমৰ অমিয়া মৰণ।
উত্তৰ: উক্ত কবিতাফাঁকি আমাৰ পাঠ্যপুথি ‘অসমীয়া সাহিত্য চয়নিকা’ৰ অন্তৰ্গত চৈয়দ আব্দুল মালিকৰ দ্বাৰা ৰচিত ‘মই অসমীয়া’ নামৰ কবিতাটিৰ পৰা তুলি অনা হৈছে। এই কবিতাফাঁকিৰ জৰিয়তে কবিৰ গভীৰ স্বদেশপ্ৰেম আৰু অসমীয়া পৰিচয়ৰ প্ৰতি থকা অটুট ভালপোৱা প্ৰকাশ পাইছে।
কবিয়ে কৈছে যে তেওঁ জীৱনে-মৰণে চিৰদিনৰ বাবে অসমীয়া। তেওঁৰ দেহ, প্ৰাণ আৰু মন সকলো অসমীয়া। জীয়াই থাকোঁতে তেওঁ যেনেকৈ এজন অসমীয়া, মৰিলেও তেওঁ অসমৰ বাবে অমৃতস্বৰূপ মৰণকে সাৱটি ল’ব। এই কথাখিনিৰ জৰিয়তে কবিৰ অসম আৰু অসমীয়া জাতিৰ প্ৰতি থকা গভীৰ আনুগত্য আৰু আত্ম-উছৰ্গাৰ ভাৱ প্ৰকাশ পাইছে।
৯। ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোত কবিয়ে অসমীয়া জাতিৰ বীৰত্ব আৰু পৰাক্ৰমক কিয় প্ৰশংসা কৰিছে, তোমাৰ কথাৰে বুজাই লিখা।
উত্তৰ: ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোত কবিয়ে অসমীয়া জাতিৰ বীৰত্ব আৰু পৰাক্ৰমক গভীৰভাৱে প্ৰশংসা কৰিছে কাৰণ তেওঁলোকে নিজৰ স্বাধীনতা আৰু স্বাভিমান ৰক্ষাৰ বাবে যিকোনো ত্যাগ স্বীকাৰ কৰিব পাৰে। মোগলৰ দৰে শক্তিশালী সাম্ৰাজ্যৰ বিৰুদ্ধেও অসমৰ সাধাৰণ পুৰুষ-নাৰীয়ে একত্ৰিত হৈ যুঁজ দিছিল। তেওঁলোকে অতি সাধাৰণ আহাৰ গ্ৰহণ কৰিও কেৱল মনৰ বল আৰু স্বদেশপ্ৰেমৰ জোৰত শত্ৰুক পৰাস্ত কৰিছিল। এই অদম্য সাহস, আত্মবিশ্বাস আৰু দেশভক্তিৰ বাবেই কবিয়ে অসমীয়া জাতিৰ বীৰত্ব আৰু পৰাক্ৰমক প্ৰশংসা কৰিছে।
১০। কবিয়ে কিয় মৰাৰ পাছতো পুনৰ অসমতে জনম ল‘ম বুলি ভাবিছে বুজাই লিখা।
উত্তৰ: কবিয়ে অসমৰ মাটি, পানী, বায়ু, সংস্কৃতি আৰু মানুহক ইমানেই গভীৰভাৱে ভাল পায় যে তেওঁ এই দেশৰ পৰা কেতিয়াও আঁতৰি যাব নোখোজে। তেওঁৰ বাবে অসমীয়া পৰিচয়টোৱেই সৰ্বশ্ৰেষ্ঠ। অসমৰ ভাষা, গীত-মাত তেওঁৰ হৃদয়ৰ স্পন্দন। সেয়ে, তেওঁ মৰাৰ পিছতো যদি পুনৰ জন্ম লাভ কৰে, তেন্তে তেওঁ এই প্ৰিয় ভূমিতেই এজন অসমীয়া হৈ জন্ম লোৱাৰ হাবিয়াস কৰিছে। ইয়াৰ দ্বাৰা মাতৃভূমিৰ প্ৰতি কবিৰ গভীৰ আৰু চিৰন্তন ভালপোৱা প্ৰকাশ পাইছে।
১১। ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোৰ সাৰাংশ লিখা।
উত্তৰ: (ওপৰত দিয়া ‘পাঠৰ সাৰাংশ’ চাওক।)
১২। ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোত অসমৰ অতীত গৌৰৱৰ চানেকি কিদৰে ফুটি উঠিছে বুজাই লিখা।
উত্তৰ: ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোত অসমৰ অতীত গৌৰৱৰ বহুতো চানেকি ফুটি উঠিছে।
- বীৰত্ব: মোগলৰ দৰে শক্তিশালী শত্ৰুক পৰাস্ত কৰা অসমীয়া সেনাৰ বীৰত্ব।
- ঐক্য: স্বদেশ ৰক্ষাৰ বাবে পুৰুষ-নাৰী সকলোৱে একত্ৰিত হৈ যুদ্ধ কৰা।
- স্থাপত্য আৰু কলা: ৰংঘৰ, কাৰেংঘৰ, দেউল আদিৰ নিৰ্মাণেৰে আহোম যুগৰ স্থাপত্যৰ নিদৰ্শন।
- সমৃদ্ধি: নদীত সোণ পোৱা, হাতীৰ দাঁতৰ খৰম, পোৱালৰ দলং আদিৰ বৰ্ণনাৰে অসমৰ অৰ্থনৈতিক সমৃদ্ধিৰ ইংগিত।
- সংস্কৃতি: ম’হ-শিঙৰ পেঁপা, হেংদাং আদিৰ ব্যৱহাৰেৰে এক চহকী সাংস্কৃতিক পৰম্পৰাৰ কথা কোৱা হৈছে।
এই সকলোবোৰ চানেকিয়ে অসমৰ এক গৌৰৱময় অতীতৰ ছবি দাঙি ধৰে।
ভাষা-বিষয়ক
(১) ব্যাসবাক্যসহ সমাসৰ নাম লিখা:
- স্বৰ্ণপুৰী: স্বৰ্ণৰে নিৰ্মিত পুৰী (মধ্যপদলোপী কৰ্মধাৰয়)।
- মুক্তগীত: মুক্তভাৱে গোৱা গীত (মধ্যপদলোপী কৰ্মধাৰয়) / মুক্ত যি গীত (কৰ্মধাৰয়)।
- অনিৰুদ্ধ: নাই নিৰুদ্ধ যাৰ (বহুব্ৰীহি)।
(২) তলৰ শব্দবোৰৰ নিচিনা পাঁচোটা শব্দ সাজা: বাঘ-নখ, হাঁহ-কণী, ম’হ-শিং।
উত্তৰ:
- গৰু-গাড়ী
- মাছ-মৰীয়া
- কুকুৰ-নেচীয়া
- ঘোঁৰা-ঠেঙীয়া
- মানুহ-দুনুহ
(৩) বিপৰীত শব্দ লিখা:
- গৌৰৱ: অগৌৰৱ / লাজ
- আলোক: আন্ধাৰ / অন্ধকাৰ
- স্বাধীনতা: পৰাধীনতা
- পৰাজিত: অপৰাজিত / বিজয়ী
- সপোন: দিঠক
- মৰণ: জীৱন / জনম
HSLC পৰীক্ষাৰ পূৰ্ববৰ্ষৰ প্ৰশ্নোত্তৰ (২০১৫-২০২৫)
চমু প্ৰশ্ন:
- চৈয়দ আব্দুল মালিকক কি বুলি জনা যায়? (HSLC 2017)
উত্তৰ: চৈয়দ আব্দুল মালিকক ‘গল্পসম্ৰাট’ বুলি জনা যায়। - ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোৰ কবি কোন? (HSLC 2018)
উত্তৰ: ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোৰ কবি চৈয়দ আব্দুল মালিক। - ‘অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী’ উপন্যাসখনৰ বাবে মালিকে কি বঁটা লাভ কৰিছিল? (HSLC 2019)
উত্তৰ: ‘অঘৰী আত্মাৰ কাহিনী’ উপন্যাসখনৰ বাবে মালিকে সাহিত্য অকাডেমী বঁটা লাভ কৰিছিল। - কবিতাটোত উল্লেখ থকা আহোম যুগৰ এবিধ অস্ত্ৰৰ নাম লিখা। (HSLC 2020)
উত্তৰ: কবিতাটোত উল্লেখ থকা আহোম যুগৰ এবিধ অস্ত্ৰৰ নাম হ’ল ‘হেংদাং’। - মোগলসকলে অসমত ভৰি দি ক‘ত বিজয়ৰ গান গাইছিল? (HSLC 2022)
উত্তৰ: মোগলসকলে লুইতৰ পাৰত বিজয়ৰ গান গাইছিল।
দীঘল প্ৰশ্ন:
- ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোৰ মূলভাৱ লিখা। (HSLC 2018, 2021)
উত্তৰ: ‘মই অসমীয়া’ কবিতাটোৰ মূলভাৱ হ’ল গভীৰ স্বদেশপ্ৰেম আৰু অসমীয়া জাতিৰ গৌৰৱময় ইতিহাসৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধা। এজন মোগল সৈনিকৰ দৃষ্টিকোণেৰে কবিয়ে অসমৰ বীৰত্ব, সংস্কৃতি আৰু প্ৰকৃতিৰ সৌন্দৰ্য বৰ্ণনা কৰিছে। যুদ্ধত পৰাজিত হৈও মোগলসকলে অসমৰ স্বৰ্গীয় ৰূপত মুগ্ধ হৈ অসমীয়া হৈ পৰাৰ কথা কৈছে। শেষত, কবিয়ে নিজৰ অসমীয়া পৰিচয়ক লৈ গৌৰৱ কৰি জীৱনে-মৰণে অসমীয়া হৈ থকাৰ সংকল্প ব্যক্ত কৰিছে। - “মোহ গ’ল দূৰণিৰ বিদেশী মোগল… দূৰৰ মোগল আহি হ’ল অসমীয়া।।” — ব্যাখ্যা কৰা। (HSLC 2019, 2022)
উত্তৰ: (ওপৰৰ ৮(গ) নং প্ৰশ্নৰ উত্তৰ চাওক।) - কবিতাটোত অসমৰ অতীত গৌৰৱৰ কেনে চানেকি পোৱা যায়, আলোচনা কৰা। (HSLC 2020)
উত্তৰ: (ওপৰৰ ১২ নং প্ৰশ্নৰ উত্তৰ চাওক।)
অতিৰিক্ত ১০টা সম্ভাৱ্য গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰশ্নোত্তৰ
- কবিতাটোত মোগল সেনাই নিজকে কি বুলি পৰিচয় দিছে?
উত্তৰ: কবিতাটোত মোগল সেনাই নিজকে “দূৰণিৰ বিদেশী মোগল” বুলি পৰিচয় দিছে। - ‘ৰণচণ্ডী’ বুলি কাক কোৱা হৈছে?
উত্তৰ: স্বদেশ ৰক্ষাৰ বাবে উগ্ৰ মূৰ্তি ধৰি যুদ্ধলৈ ওলাই অহা অসমৰ নাৰীসকলক ‘ৰণচণ্ডী’ বুলি কোৱা হৈছে। - কবিতাটোত উল্লেখ থকা দুটা স্থাপত্যৰ নাম লিখা।
উত্তৰ: কবিতাটোত উল্লেখ থকা দুটা স্থাপত্য হ’ল ৰংঘৰ আৰু কাৰেংঘৰ। - ‘অমিয়া মৰণ’ মানে কি?
উত্তৰ: ‘অমিয়া মৰণ’ মানে হ’ল অমৃতস্বৰূপ বা মিঠা মৰণ। কবিয়ে দেশৰ বাবে মৃত্যুবৰণ কৰাকো অমৃতৰ দৰে জ্ঞান কৰিছে। - কবিয়ে কিয় কৈছে যে “পুঠিয়ে কাণত পিন্ধে সোণৰ থুৰীয়া”?
উত্তৰ: ই এক কাব্যিক অতিৰঞ্জন। ইয়াৰ দ্বাৰা কবিয়ে অসমৰ প্ৰচুৰ সম্পদ আৰু ঐশ্বৰ্যৰ কথা বুজাব বিচাৰিছে, য’ত সাধাৰণ পুঠি মাছজনীও সোণৰ অলংকাৰেৰে সজ্জিত। - মোগলসকলে অসমত কি স্থাপন কৰাৰ কামনা কৰিছিল?
উত্তৰ: মোগলসকলে অসমত মোশ্লেমৰ মুক্তৰাজ (স্বাধীন শাসন) স্থাপন কৰাৰ কামনা কৰিছিল। - কবিয়ে নিজৰ ভাষাক লৈ কিদৰে গৌৰৱ কৰিছে?
উত্তৰ: কবিয়ে কৈছে যে তেওঁৰ অসমীয়া ভাষা, কথা আৰু গীত ইমানেই আপোন যে আনকি স্বৰ্গতো যদি কোনোবাই অসমীয়াত মাতে, তেওঁ সেই মাত চিনি পাব আৰু স্বৰ্গৰ গীত এৰি অসমৰ গীত শুনিব। - ‘ধোদ’ শব্দটোৱে কি অৰ্থ প্ৰকাশ কৰিছে?
উত্তৰ: ‘ধোদ’ শব্দটোৱে এলেহুৱা লোকক বুজাইছে। কবিয়ে কৈছে যে স্বৰ্গদেউৰ সুশাসনত আনকি এলেহুৱা লোকেও ৰাজআলি নিৰ্মাণ কৰিছিল। - কবিতাটোত উল্লেখ থকা এখন নদীৰ নাম কি?
উত্তৰ: কবিতাটোত উল্লেখ থকা নদীখনৰ নাম হ’ল লুইত (ব্ৰহ্মপুত্ৰ)। - কবিতাটোৰ সামৰণিত কবিৰ কি সংকল্প প্ৰকাশ পাইছে?
উত্তৰ: কবিতাটোৰ সামৰণিত কবিৰ এই সংকল্প প্ৰকাশ পাইছে যে তেওঁ জীৱন আৰু মৃত্যু উভয়তে চিৰদিনৰ বাবে এজন অসমীয়া হৈ থাকিব আৰু অসমৰ বাবেই নিজকে উছৰ্গা কৰিব।