| ভাৰতৰ বৈচিত্র্যৰ মাজত ঐক্য | |
| শ্ৰেণী (Class) | 9 (নৱম শ্ৰেণীৰ) |
| বিষয় (Subject) | অসমীয়া (Assamese) |
| কিতাপৰ নাম (Book) | সাহিত্য চয়নিকা (Sahity Sayanika) |
| উপলব্ধ | প্ৰশ্নৰ উত্তৰ (Question Answer) |
| পাঠ (Lesson – 9) | ভাৰতৰ বৈচিত্র্যৰ মাজত ঐক্য |
| পাঠ্যক্ৰম | (SEBA ) |
ভাৰতৰ বৈচিত্র্যৰ মাজত ঐক্য Class 9
পাঠটোৰ সাৰাংশ
“ভাৰতৰ বৈচিত্ৰ্যৰ মাজত ঐক্য” পাঠটোত লেখক ড° হেমন্ত কুমাৰ শৰ্মাই ভাৰতবৰ্ষৰ এক অন্যতম প্ৰধান বৈশিষ্ট্য— “বিবিধতাৰ মাজত একতা”ৰ বিষয়ে বিশদভাৱে আলোচনা কৰিছে। ভাৰতবৰ্ষ এখন বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ দেশ, য’ত ভৌগোলিক, গোষ্ঠীগত, ভাষিক, ধৰ্মীয় আৰু সাংস্কৃতিক দিশত বিভিন্নতা পৰিলক্ষিত হয়।
বৈচিত্ৰ্যৰ দিশসমূহ:
- ভৌগোলিক: উত্তৰে সুউচ্চ হিমালয়, দক্ষিণে সাগৰ-মহাসাগৰ, বিশাল সমতল ভূমি, মালভূমি, মৰুভূমি আদিৰে ভাৰতৰ ভৌগোলিক অৱস্থান বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ।
- গোষ্ঠীগত: ভাৰতত বিভিন্ন মানৱ গোষ্ঠীৰ লোক, যেনে— আদিম অধিবাসী (কোল, মুণ্ডা), দ্ৰাবিড়, আৰ্য, মংগোলীয়, শক, কুশান, পাঠান, মোগল আদিৰ সংমিশ্ৰণ ঘটিছে।
- ভাষিক: ভাৰতত শতাধিক ভাষা আৰু উপভাষা প্ৰচলিত। সংবিধান স্বীকৃত ২২টা ভাষাৰ উপৰিও বহুতো আঞ্চলিক ভাষা আছে।
- ধৰ্মীয়: হিন্দু, ইছলাম, খ্ৰীষ্টান, শিখ, বৌদ্ধ, জৈন আদি বিভিন্ন ধৰ্মৰ লোক ভাৰতত একেলগে বসবাস কৰে।
- সাংস্কৃতিক: বিভিন্ন জাতি-জনগোষ্ঠীৰ খাদ্য, সাজ-পাৰ, আচাৰ-ব্যৱহাৰ, উৎসৱ-অনুষ্ঠান, কলা-সংস্কৃতিত যথেষ্ট ভিন্নতা দেখা যায়।
ঐক্যৰ দিশসমূহ:
এই সকলো বৈচিত্ৰ্যৰ মাজতো ভাৰতীয়সকলৰ মাজত এক গভীৰ ঐক্যৰ ভাৱ বিদ্যমান। লেখকৰ মতে, এই ঐক্যৰ আঁৰৰ মূল কাৰকসমূহ হ’ল:
- ভৌগোলিক অৱস্থান: হিমালয় আৰু সাগৰে ভাৰতক এক পৃথক ভৌগোলিক পৰিচয় দিছে।
- ধৰ্মীয় আৰু সাংস্কৃতিক সমন্বয়: বিভিন্ন ধৰ্মৰ লোক একেলগে বসবাস কৰাৰ ফলত এক সমন্বয়ৰ সংস্কৃতি গঢ়ি উঠিছে। বেদ-উপনিষদ, ৰামায়ণ-মহাভাৰতৰ দৰে গ্ৰন্থই সমগ্ৰ ভাৰতবাসীক এক আদৰ্শগত ডোলেৰে বান্ধি ৰাখিছে।
- সুকুমাৰ কলা: ভাৰতীয় সংগীত, চিত্রকলা, ভাস্কৰ্য আৰু স্থাপত্যই বিভিন্নতাৰ মাজতো এক ভাৰতীয় শৈলী প্ৰতিফলিত কৰে।
- ঐতিহাসিক কাৰণ: বিভিন্ন বিদেশী আক্ৰমণৰ বিৰুদ্ধে একেলগে যুঁজ দিয়াৰ মানসিকতা আৰু স্বাধীনতা সংগ্ৰামে ভাৰতীয়সকলৰ মাজত ঐক্যৰ ভাৱ সুদৃঢ় কৰিছে।
- ৰাজনৈতিক একতা: ভাৰতৰ সংবিধান, এক ৰাষ্ট্ৰীয় শাসন ব্যৱস্থা আৰু ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতীকসমূহে সকলো ভাৰতীয়ক একতাৰ ডোলেৰে বান্ধিছে।
সামৰণিত, লেখকে কৈছে যে ভাৰতবৰ্ষক এখন বাৰেবৰণীয়া ফুলৰ মনোৰম ফুলনিৰ লগত তুলনা কৰিব পাৰি, য’ত বিভিন্ন ফুলৰ সমাহাৰেও ফুলনিখনৰ সৌন্দৰ্য দুগুণে চৰায়। ঠিক তেনেদৰে, ভাৰতৰ বৈচিত্ৰ্যই ইয়াৰ শক্তি আৰু সৌন্দৰ্যৰ মূল কাৰণ।
গুৰুত্বপূৰ্ণ শব্দাৰ্থ
| শব্দ | অৰ্থ |
| ঐতিহ্যপূৰ্ণ | পৰম্পৰাগতভাৱে চলি অহা। |
| বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ | বিভিন্নতাৰে ভৰা। |
| গোষ্ঠীগত | একে বংশ বা জাতিৰ সমূহ। |
| ধৰ্মাৱলম্বী | কোনো বিশেষ ধৰ্মত বিশ্বাস কৰা লোক। |
| জনাকীর্ণ | মানুহেৰে ভৰা। |
| উপভাষা | কোনো এটা ভাষাৰ আঞ্চলিক ৰূপ। |
| সমন্বয় | মিলন, সংযোগ। |
| অবিনাশী | যাৰ বিনাশ নাই; চিৰস্থায়ী। |
| সুসভ্য | অতি সভ্য; উন্নত। |
| প্ৰাগৈতিহাসিক | যি যুগৰ বিষয়ে ইতিহাসে বিশেষ সমল দিব নোৱাৰে; বুৰঞ্জীয়ে ঢুকি নোপোৱা যুগ। |
| ভাস্কৰ্য্য | শিল, ধাতু আদিৰে মূৰ্তি সজা বিদ্যা। |
| স্থাপত্য | ঘৰ আদি নিৰ্মাণৰ কলা-কৌশল। |
পাঠভিত্তিক প্ৰশ্নাৱলী
ভাব-বিষয়ক
১। অতি চমু উত্তৰ দিয়া :
(ক) প্রাগৈতিহাসিক যুগত যিসকল ভাৰতীয় লোক পৰ্বতৰ গুহা বা গছৰ ধোন্দত বাস কৰিছিল তেওঁলোকক কি বোলা হৈছিল?
উত্তৰ: প্রাগৈতিহাসিক যুগত পৰ্বতৰ গুহা বা গছৰ ধোন্দত বাস কৰা ভাৰতীয় লোকসকলক আদিম অধিবাসী বোলা হৈছিল।
(খ) বুদ্ধদেৱৰ আচল নাম কি?
উত্তৰ: বুদ্ধদেৱৰ আচল নাম আছিল সিদ্ধাৰ্থ।
(গ) মহাভাৰত আৰু অষ্টাদশ পুৰাণ প্রণেতা কোন?
উত্তৰ: মহাভাৰত আৰু অষ্টাদশ পুৰাণ প্রণেতা হ’ল মহৰ্ষি ব্যাস।
(ঘ) কুশান বংশৰ শ্ৰেষ্ঠ ৰজাজনৰ নাম কি?
উত্তৰ: কুশান বংশৰ শ্ৰেষ্ঠ ৰজা আছিল কনিষ্ক।
(ঙ) জৈন ধৰ্মৰ প্ৰৱৰ্তক কোন?
উত্তৰ: জৈন ধৰ্মৰ প্ৰৱৰ্তক আছিল মহাবীৰ।
২। কি কি বিষয়ত ভাৰতবৰ্ষৰ বিচিত্ৰতা লক্ষ্য কৰিব পাৰি পাঠৰ সহায়ত লিখা।
উত্তৰ: পাঠৰ সহায়ত ভাৰতবৰ্ষৰ বিচিত্ৰতা বিভিন্ন বিষয়ত লক্ষ্য কৰিব পাৰি, যেনে:
- ভৌগোলিক অৱস্থান: উত্তৰৰ হিমালয়, দক্ষিণৰ সাগৰ, সমতল, মালভূমি, মৰুভূমি আদিৰে ভাৰতৰ ভৌগোলিক পৰিৱেশ বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ।
- গোষ্ঠীগত: ভাৰতত দ্ৰাবিড়, আৰ্য, মংগোলীয়, অষ্ট্ৰিক আদি বিভিন্ন মানৱ গোষ্ঠীৰ লোকৰ সংমিশ্ৰণ ঘটিছে।
- ভাষিক: ভাৰতত শতাধিক ভাষা আৰু উপভাষা প্ৰচলিত।
- ধৰ্মীয়: হিন্দু, ইছলাম, খ্ৰীষ্টান, বৌদ্ধ, জৈন, শিখ আদি বিভিন্ন ধৰ্মৰ লোক ইয়াত বসবাস কৰে।
- সাংস্কৃতিক: সাজ-পাৰ, খাদ্য, আচাৰ-ব্যৱহাৰ আৰু উৎসৱ-অনুষ্ঠানত বিভিন্নতা দেখা যায়।
৩। ভাৰতবৰ্ষৰ ভৌগোলিক অৱস্থান কি কাৰণে বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ বুলি কোৱা হৈছে লিখা।
উত্তৰ: ভাৰতবৰ্ষৰ ভৌগোলিক অৱস্থান অতি বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ। ইয়াৰ এফালে উত্তৰত সুউচ্চ হিমালয় পৰ্বতমালা, আনফালে দক্ষিণত বিশাল সাগৰ-মহাসাগৰ। দেশখনৰ এফালে আছে বিস্তীৰ্ণ সমতল ভূমি, আনফালে আছে বিৰাট মালভূমি। আকৌ, এফালে গ্ৰীষ্মৰ তীব্ৰতা, আনফালে শীতৰ কঠোৰতা। এফালে মৌচুমীৰ প্ৰভাৱত হোৱা প্ৰচুৰ বৰষুণ, আনফালে শুকান মৰুভূমি। এই সকলোবোৰ মিলি ভাৰতৰ ভৌগোলিক পৰিৱেশক বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ কৰি তুলিছে।
৪। আৰ্যসকল ভাৰতলৈ অহাৰ পাছত পৃথিৱীৰ বিভিন্ন ঠাইৰ পৰা ইয়ালৈ অহা মানুহৰ সোঁতৰ বিষয়ে চমুকৈ বৰ্ণনা কৰা।
উত্তৰ: আৰ্যসকলৰ পাছতো ভাৰতলৈ বিদেশীৰ সোঁত বন্ধ হোৱা নাছিল। এছিয়া আৰু ইউৰোপৰ পৰা কেইবাটাও প্ৰবল পৰাক্ৰমী জাতি আহি ভাৰতবৰ্ষত ৰাজ্য স্থাপন কৰিছিল। সেইসকলৰ ভিতৰত শক, কুশান, পাঠান, মোগল, পৰ্তুগীজ, ইংৰাজ, ফৰাচী আদিয়েই প্ৰধান। এই বিজেতাসকলৰ সৰহভাগেই ভাৰতবৰ্ষকে আপোন কৰি লৈ ভাৰতীয়ৰ লগতে নিজক মিলাই দিছিল, যাৰ ফলত ভাৰতীয় সমাজ আৰু সংস্কৃতি অধিক বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ হৈ উঠিছিল।
৫। ভাৰতৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ মানুহৰ মাজত থকা খাদ্য প্ৰকৰণৰ বিষয়ে লিখা।
উত্তৰ: ভাৰতৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ মানুহৰ মাজত খাদ্য প্ৰকৰণত ভিন্নতা দেখা যায়। পূব আৰু দক্ষিণ ভাৰতৰ মানুহৰ প্ৰধান খাদ্য ভাত। আনহাতে, উত্তৰ, মধ্য আৰু পশ্চিম ভাৰতীয় লোকৰ প্ৰধান আহাৰ ৰুটি। উত্তৰ, দক্ষিণ আৰু পশ্চিম ভাৰতৰ উচ্চ হিন্দুৰ মাজত মাছ-মাংস খোৱাৰ প্ৰচলন নাই, কিন্তু পূব ভাৰতৰ সকলো লোকেই মাছ-মাংস খায়। এই ভিন্নতাই ভাৰতৰ খাদ্যাভ্যাসৰ বৈচিত্ৰ্যক প্ৰতিফলিত কৰে।
৬। ভাৰতৰ বিভিন্ন ঠাইৰ মানুহৰ সাজ-পাৰৰ বিষয়ে পাঠত উল্লেখ থকাৰ দৰে চমুকৈ বৰ্ণনা কৰা।
উত্তৰ: ভাৰতৰ বিভিন্ন অঞ্চলৰ মানুহৰ সাজ-পাৰতো ভিন্নতা দেখা যায়। পূব ভাৰতৰ মতা মানুহে পোন্ধ মাৰি চুৰিয়া পিন্ধে, কিন্তু দক্ষিণ ভাৰতীয় লোকে পোন্ধ নামাৰি লুঙীৰ দৰে চুৰিয়া পিন্ধে। উত্তৰ ভাৰতত পায়জামাৰ আদৰ বেছি। ভাৰতীয় তিৰোতাৰ প্ৰধান সাজ শাৰী যদিও, অসমীয়া তিৰোতাই মেখেলা-চাদৰ আৰু উত্তৰ ভাৰতৰ তিৰোতাসকলে সাধাৰণতে চুৰিদাৰ-পায়জামা পৰিধান কৰে। অৱশ্যে, বৰ্তমান শিক্ষিত সমাজত লংপেণ্টৰ প্ৰচলন বাঢ়িছে।
৭। আৰ্যসকলৰ পাছত ভাৰতবৰ্ষলৈ অহা দুটা বিদেশী জাতিৰ পৰিচয় দিয়া।
উত্তৰ: আৰ্যসকলৰ পাছত ভাৰতবৰ্ষলৈ অহা দুটা উল্লেখযোগ্য বিদেশী জাতি হ’ল—
- শক: এওঁলোক মধ্য এছিয়াৰ পৰা অহা এক যাযাবৰ জাতি আছিল আৰু ভাৰতৰ পশ্চিম অংশত ৰাজ্য স্থাপন কৰিছিল।
- কুশান: এওঁলোকো মধ্য এছিয়াৰ পৰা অহা এক শক্তিশালী জাতি আছিল। কুশান বংশৰ শ্ৰেষ্ঠ ৰজা কনিষ্কই উত্তৰ ভাৰতত এক বিশাল সাম্ৰাজ্য গঢ়ি তুলিছিল।
৮। “যিবোৰে বিভিন্ন দিশত ভাৰতৰ বৈচিত্ৰ্য আনিছে সেইবোৰেই আকৌ স্থান বিশেষে ঐক্যৰ সেতু নিৰ্মাণ কৰি দিছে।” – এই কথাষাৰৰ মাজেদি কি বুজাবলৈ চেষ্টা কৰা হৈছে চমুকৈ লিখা।
উত্তৰ: এই কথাষাৰৰ জৰিয়তে লেখকে বুজাবলৈ চেষ্টা কৰিছে যে ভাৰতৰ বৈচিত্ৰ্যবোৰ বিভাজনৰ কাৰক নহয়, বৰঞ্চ ই ঐক্যৰ আধাৰহে। উদাহৰণস্বৰূপে, অসমত বাস কৰা হিন্দু, মুছলমান, শিখ, খ্ৰীষ্টান আদি বিভিন্ন ধৰ্মৰ লোকৰ মাতৃভাষা অসমীয়া, যি তেওঁলোকক এক অসমীয়া জাতিৰূপে একত্ৰিত কৰিছে। ঠিক তেনেদৰে, এজন অসমীয়া হিন্দু আৰু এজন দক্ষিণ ভাৰতীয় হিন্দুৰ মাজত ভাষা-সংস্কৃতিত পাৰ্থক্য থাকিলেও তেওঁলোকৰ ধৰ্মীয় বিশ্বাসে তেওঁলোকক এক কৰি ৰাখে। এইদৰে, যিবোৰ কাৰকে বৈচিত্ৰ্যৰ সৃষ্টি কৰিছে, সেইবোৰেই আকৌ অন্য এক দিশত ঐক্যৰ সেতু নিৰ্মাণ কৰিছে।
৯। “ঐক্য স্থাপনৰ ক্ষেত্ৰত সুকুমাৰ কলা আৰু সংস্কৃতিৰ বৰঙণিও উলাই কৰিব নোৱাৰি।’ — এই কথাষাৰৰ যুক্তিযুক্ততা চমুকৈ বিশ্লেষণ কৰা।
উত্তৰ: এই কথাষাৰ সম্পূৰ্ণ যুক্তিযুক্ত। সুকুমাৰ কলা আৰু সংস্কৃতি, যেনে— সংগীত, চিত্রকলা, ভাস্কৰ্য, স্থাপত্য আদিয়ে ভাষা, ধৰ্ম আৰু অঞ্চলৰ সীমা অতিক্ৰম কৰি মানুহৰ মাজত এক আৱেগিক আৰু মানসিক সম্পৰ্ক গঢ়ি তোলে। ভাৰতীয় শাস্ত্ৰীয় সংগীত, অজন্তা-ইলোৰাৰ ভাস্কৰ্য, তাজমহলৰ দৰে স্থাপত্য— এই সকলোবোৰ সমগ্ৰ ভাৰতবাসীৰ উমৈহতীয়া গৌৰৱ। এই কলা আৰু সংস্কৃতিয়ে ভাৰতৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ লোকসকলক এক সাংস্কৃতিক ডোলেৰে বান্ধি ৰাখিছে আৰু ভাৰতীয় বুলি এক উমৈহতীয়া পৰিচয় দিছে, যাৰ ফলত ঐক্যৰ ভাৱনা সুদৃঢ় হৈছে।
১০। “ভাৰতীয় সংস্কৃতি এক সমন্বয়ৰ বস্তু।” — তাৎপৰ্য ব্যাখ্যা কৰা।
উত্তৰ: এই কথাষাৰৰ তাৎপৰ্য হ’ল যে ভাৰতীয় সংস্কৃতি কোনো এটা একক উপাদানৰ দ্বাৰা গঠিত নহয়, বৰঞ্চ ই যুগ যুগ ধৰি বিভিন্ন জাতি-জনগোষ্ঠীৰ সংস্কৃতিৰ সংমিশ্ৰণৰ ফলত গঢ় লৈ উঠিছে। ভাৰতবৰ্ষলৈ অহা দ্ৰাবিড়, আৰ্য, শক, কুশান, মোগল, ইংৰাজ আদি বিভিন্ন জাতিয়ে নিজৰ নিজৰ সংস্কৃতি লৈ আহিছিল। কিন্তু কোনেও কেৱল নিজৰটোকে ধৰি ৰাখিব পৰা নাছিল। ভাৰতৰ বিশাল সাংস্কৃতিক প্ৰৱাহত এই সকলো সংস্কৃতি মিলি গৈ এক নতুন, সমৃদ্ধ আৰু সমন্বিত ভাৰতীয় সংস্কৃতিৰ জন্ম দিছে। সেয়েহে, ভাৰতীয় সংস্কৃতি এক সমন্বয়ৰ বস্তু।
১১। চমু উত্তৰ লিখা :
(ক) কোনবোৰ লোক মংগোলীয় গোষ্ঠীৰ।
উত্তৰ: নগা, বড়ো, মিছিং, কাৰ্বি, গাৰো আদি লোকসকল মংগোলীয় গোষ্ঠীৰ।
(খ) সুকুমাৰ কলা কোনবিলাক?
উত্তৰ: কবিতা, সংগীত, চিত্রবিদ্যা, স্থাপত্য আৰু ভাস্কৰ্য— এই পাঁচবিধক সুকুমাৰ কলা বোলে।
(গ) কি কি গ্রন্থই প্রাচীন কালৰেপৰাই ভাৰতবাসীৰ চিন্তাধাৰা আৰু আদৰ্শৰ ক্ষেত্ৰত ঐক্যভাব গঢ়াত সহায় কৰিছে?
উত্তৰ: বেদ-উপনিষদ, গীতা-ভাগৱত, ৰামায়ণ, মহাভাৰত আদি গ্ৰন্থই প্ৰাচীন কালৰেপৰাই ভাৰতবাসীৰ চিন্তাধাৰা আৰু আদৰ্শৰ ক্ষেত্ৰত ঐক্যভাব গঢ়াত সহায় কৰিছে।
১২। কি কি পাৰ্থক্য থকা সত্ত্বেও ভাৰতীয় লোকসকলৰ মাজত এটি সামূহিক মিল আছে?
উত্তৰ: ভাষাগত, ধৰ্মগত, গোষ্ঠীগত বা অঞ্চলগত পাৰ্থক্য থকা সত্ত্বেও ভাৰতীয় লোকসকলৰ মাজত এক সামূহিক সাংস্কৃতিক মিল আছে। এই মিলৰ কাৰণেই এজন ভাৰতীয়ই বিশ্বৰ যিকোনো প্ৰান্তত নিজকে ভাৰতীয় বুলি পৰিচয় দি গৌৰৱ অনুভৱ কৰে।
১৩। উত্তৰ ভাৰতৰ তিৰোতাসকলে সাধাৰণতে কেনে ধৰণৰ পোছাক পৰিধান কৰে তাৰ এটি বৰ্ণনা দিয়া।
উত্তৰ: উত্তৰ ভাৰতৰ তিৰোতাসকলে সাধাৰণতে চুৰিদাৰ আৰু পায়জামা পৰিধান কৰে। অৱশ্যে, শাৰীও ভাৰতীয় তিৰোতাৰ প্ৰধান সাজ হোৱাৰ বাবে উত্তৰ ভাৰততো ইয়াৰ প্ৰচলন দেখা যায়।
১৪। চমুটোকা লিখা :
(ক) সুকুমাৰ কলা: কবিতা, সংগীত, চিত্রবিদ্যা, স্থাপত্য আৰু ভাস্কৰ্য— এই পাঁচবিধক একেলগে সুকুমাৰ কলা বোলা হয়। এই কলাসমূহে মানুহৰ মনত সৌন্দৰ্যবোধ আৰু উচ্চ ভাবৰ জন্ম দিয়ে আৰু সভ্যতাৰ পৰিচায়ক।
(খ) সংগীত: গীত, বাদ্য আৰু নৃত্যৰ সমলয়ক সংগীত বোলে। ই সুকুমাৰ কলাৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ আৰু ভাৰতীয় সংস্কৃতিত ইয়াৰ এক বিশেষ স্থান আছে।
(গ) কুশান: কুশানসকল মধ্য এছিয়াৰ পৰা ভাৰতলৈ অহা এক শক্তিশালী জাতি আছিল। এওঁলোকৰ শ্ৰেষ্ঠ ৰজা কনিষ্কই উত্তৰ ভাৰতত এক বিশাল সাম্ৰাজ্য স্থাপন কৰিছিল আৰু তেওঁলোকৰ শাসনকালত কলা-সংস্কৃতিৰ যথেষ্ট উন্নতি হৈছিল।
(ঘ) ব্যাস: ব্যাস এজন মহান ঋষি আছিল, যাক মহাভাৰত আৰু ওঠৰখন পুৰাণৰ প্ৰণেতা বুলি জনা যায়। তেওঁক বেদ বিভাগ-কৰ্তা হিচাপেও জনা যায়।
(ঙ) মক্কা: মক্কা আৰৱ দেশৰ এখন প্ৰাচীন চহৰ আৰু ইছলাম ধৰ্মৰ পবিত্ৰ তীৰ্থস্থান। ইছলাম ধৰ্মৰ প্ৰৱৰ্তক হজৰত মহম্মদৰ জন্ম এই মক্কাতে হৈছিল।
(চ) বশিষ্ঠ: বশিষ্ঠ ব্ৰহ্মাৰ মানসপুত্ৰ আৰু এজন মন্ত্ৰদ্ৰষ্টা ঋষি আছিল। তেওঁ সূৰ্যবংশৰ ৰজাসকলৰ কুল পুৰোহিত আছিল। গুৱাহাটীৰ দক্ষিণফালে থকা পৰ্বতত তেওঁৰ আশ্ৰম আছিল বুলি বিশ্বাস কৰা হয়।
১৫। “ভাৰতবৰ্ষ এখন অতি সুসভ্য ঐতিহ্যপূর্ণ দেশ।” — কথাষাৰ বহলাই লিখা।
উত্তৰ: ভাৰতবৰ্ষ এখন অতি পুৰণি আৰু সুসভ্য ঐতিহ্যপূৰ্ণ দেশ। কেইবা হাজাৰ বছৰ আগতেই যেতিয়া পৃথিৱীৰ বহুতো দেশ অজ্ঞান আন্ধাৰত আছিল, তেতিয়াই ভাৰতবৰ্ষই দৰ্শন, বিজ্ঞান, সাহিত্য, কলা আদি সকলো দিশতে উন্নতিৰ শিখৰত উপনীত হৈছিল। ইয়াত বেদ, উপনিষদ, ৰামায়ণ, মহাভাৰতৰ দৰে মহান গ্ৰন্থ ৰচনা হৈছিল। ব্যাস, বাল্মীকি, বুদ্ধ, মহাবীৰ, শংকৰদেৱৰ দৰে মহাপুৰুষে ইয়াত জন্মগ্ৰহণ কৰিছিল। বিভিন্ন জাতি-জনগোষ্ঠীৰ ভাষা, ধৰ্ম, সংস্কৃতিৰ সংমিশ্ৰণেৰে ভাৰতীয় সভ্যতা গঢ় লৈ উঠিছে, যি ইয়াৰ ঐতিহ্যক অধিক সমৃদ্ধ কৰিছে। এই সকলোবোৰ কাৰণতে ভাৰতবৰ্ষক এখন অতি সুসভ্য ঐতিহ্যপূৰ্ণ দেশ বুলি কোৱা হয়।
১৬। তোমাৰ দৈনন্দিন খাদ্যসম্ভাৰত বাহিৰৰ কোন কোন মানৱজাতিৰ খাদ্যাভ্যাস পোৱা যায় চমুকৈ লিখা।
উত্তৰ: মোৰ দৈনন্দিন খাদ্যসম্ভাৰত বাহিৰৰ বিভিন্ন মানৱজাতিৰ খাদ্যাভ্যাসৰ প্ৰভাৱ দেখা যায়। উদাহৰণস্বৰূপে, মই খোৱা ৰুটি বা চাউল মূলতঃ আৰ্যসকলৰ খাদ্যাভ্যাসৰ অংশ। মোগলসকলে প্ৰচলন কৰা বিৰিয়ানি, কাবাব আদিও মাজে-সময়ে খোৱা হয়। সেইদৰে, ইংৰাজসকলৰ পৰা অহা চাহ খোৱাৰ অভ্যাসটো এতিয়া আমাৰ দৈনন্দিন জীৱনৰ এক অপৰিহাৰ্য অংগ হৈ পৰিছে। এইদৰে, বিভিন্ন মানৱজাতিৰ খাদ্যাভ্যাসে আমাৰ খাদ্য তালিকাক সমৃদ্ধ কৰিছে।
Class 9 Assamese Chapter 9
ভাষা বিষয়ক
১৭। তলৰ শব্দবোৰৰ সন্ধি ভাঙা :
- অনুষ্ঠান: অনু + স্থান
- জনাকীর্ণ: জন + আকীর্ণ
- স্বাধীন: স্ব + অধীন
- জন্মাষ্টমী: জন্ম + অষ্টমী
১৮। তলৰ শব্দবোৰৰ প্ৰত্যয় নিৰ্ণয় কৰা :
- শাৰীৰিক: শৰীৰ + ইক
- সামাজিক: সমাজ + ইক
- সুকীয়া: সুকী + ঈয়া
- ভৌগোলিক: ভূগোল + ইক
- ফুলনি: ফুল + অনি
- ভাৰতীয়: ভাৰত + ঈয়
- ফুলাম: ফুল + আম
- অবিনাশী: অবিনাশ + ঈ
- বাল্মীকি: বল্মীক + ই
১৯। প্ৰত্যেকৰে এটা বা দুটাকৈ সমাৰ্থক শব্দ লিখা :
- হেতু: কাৰণ, নিমিত্তে
- পৃথিৱী: ধৰা, বসুন্ধৰা
- গ্ৰন্থ: কিতাপ, পুথি
- মাতা: মাতৃ, জননী
২০। বিপৰীত শব্দ লিখা।
- পাৰ্থক্য: সাদৃশ্য, মিল
- ত্যাগ: গ্ৰহণ, ভোগ
- বৈচিত্ৰ্য: ঐক্য, সাদৃশ্য
- প্ৰাচীন: অৰ্বাচীন, আধুনিক