প্রথম স্কন্ধ

এই শ্লোকবোৰত শুকদেৱ মুনিৰ আগমন, তেওঁৰ ৰূপ-লাবণ্যৰ বৰ্ণনা আৰু পৰীক্ষিত ৰজাৰ তেওঁৰ প্ৰতি ভক্তি আৰু শ্ৰদ্ধাৰ কথা বৰ্ণনা কৰা হৈছে। শুকদেৱৰ আগমন শ্লোক ৪০৩ এহিমতে তৈত আছন্ত নৃপতিঋষিসৱ সমন্বিতে।ফুৰন্তে ভ্রমন্তে ব্যাসসুত শুকেমিলিল আসি তহিতে।।সদায়ে ষোড়শ বৰিষ সমান।সুকুমাৰ মহাৱেশ।শ্যামল শৰীৰ শিৰ ছত্রাকৃতনীল আকুঞ্চিত কেশ।। অৰ্থঃ“এনেদৰে তাত ৰজা ঋষিসকলৰ সৈতে আছিল। ফুৰি-ভ্ৰমি থাকোতে ব্যাসপুত্ৰ শুকদেৱ তালৈ আহিল। … Read more

এই শ্লোকবোৰত ৰজা পৰীক্ষিত আৰু শমীক ঋষিৰ পুত্ৰ শৃঙ্গীৰ মাজৰ ঘটনাৱলী বৰ্ণনা কৰা হৈছে। পৰীক্ষিতে শমীক ঋষিক অপমান কৰাৰ ফলত শৃঙ্গীয়ে তেওঁক শাপ দিয়ে। প্ৰতিটো শ্লোকৰ অসমীয়া অৰ্থ আৰু ব্যাখ্যা তলত দিয়া হ’ল: শ্লোক ৩২৯ নিগদতি সূত শুনা শৌনক সম্প্রতি।যেন মহাশাপ ভৈলা নৃপতিক প্রতি।।এহিমতে আছা পৰীক্ষিত নৃপবৰ।।মহা পৰিচ্ছেদ যেন দুতি পুৰন্দৰ।। অৰ্থঃসূতে ক’লে, “হে শৌনক, … Read more

ধর্ম-পৃথিৱী সংবাদ শ্লোক ২৪১: শৌনক বদতি সূত কহিবা সেহিসে কথা। যাত আছে কৃষ্ণৰ চৰিত্ৰ। তাহাৰো কহিবা কথা কৃষ্ণ পাদ পঙ্কজৰ যিটো মধু পিয়ে প্রতিনিত।। অসন্ত আলাপ ব্যর্থ আয়ুক্ষয় কৰে মাত্র তোহ্মাক মানিলো এহি জানি। তুমি মহাভাগৱত কৃষ্ণ কথা অমৃতক পিয়ায়ো আহ্মাক মহামানী।। অৰ্থ:“শৌনকে সূতক ক’লে—‘যি কথাত কৃষ্ণৰ চৰিত্ৰ আছে, সেই কথা কোৱা। কৃষ্ণৰ চৰণকমলৰ মধু … Read more

পাণ্ডৱৰ মহাপ্রস্থান শ্লোক ২৩১: নিগদতি সূত শুনা কথা বিপৰীত।নিগ্রহিলা যিমতে কলিক পৰীক্ষিত।।মৈত্রেয়ত হন্তে পাচে পায়া মহাজ্ঞান।আসিল বিদুৰ দুনাই পাণ্ডৱৰ থান।। অৰ্থ:সূত মুনিয়ে ক’লে, “শুনা, পৰীক্ষিত ৰজাই কেনেকৈ কলিক দমন কৰিলে। মৈত্ৰেয় মুনিৰ পৰা মহাজ্ঞান লাভ কৰি বিদুৰ পুনৰ পাণ্ডৱসকলৰ থানলৈ আহিল।” ব্যাখ্যা:পৰীক্ষিত ৰজাই কলিৰ প্ৰভাৱ নাশ কৰি ধৰ্মৰ পুনৰুদ্ধাৰ কৰিছিল। বিদুৰে মৈত্ৰেয় মুনিৰ পৰা জ্ঞান … Read more

।।ভীষ্ম-মোক্ষ উৎসৱ কথন।। এই শ্লোকসমূহত যুধিষ্ঠিৰৰ মনস্তাপ, ভীষ্মৰ পৰামৰ্শ, আৰু কৃষ্ণৰ ভূমিকাৰ বিষয়ে বৰ্ণনা কৰা হৈছে। শ্লোকবোৰৰ অৰ্থ আৰু ব্যাখ্যা তলত দিয়া হ’ল: শ্লোক ১৩১ গোত্রহত্যা পাতক কৰিয়া যুধিষ্ঠিৰ। মাধৱৰ প্রবোধে নভৈল মন স্থিৰ।। অধিক বোলন্ত কৰি কৃষ্ণক বিচাট। বুজিলোহো সমস্তে তোহ্মাৰ কুটনাট।। অৰ্থ:গোত্রহত্যাৰ পাতক কৰি যুধিষ্ঠিৰৰ মন অস্থিৰ হৈ পৰিল। মাধৱ (কৃষ্ণ)ৰ সান্ত্বনাতো তেওঁৰ … Read more

কুন্তীৰ কৃষ্ণ-তুতি (১১৫-১৩০) শ্লোকসমূহৰ ব্যাখ্যা আৰু অৰ্থ এটা এটাকৈ তলত দিয়া হ’ল: শ্লোক ১১৫ চলিবাক চান্ত কৃষ্ণ কুন্তী হেন জানি। সলোতক মুখে দুঃখে বুলিলন্ত বাণী।। অৰ্থ:কৃষ্ণ যোৱাৰ ইচ্ছা কৰা দেখি কুন্তীয়ে তেওঁক দুখেৰে মুখেৰে এই বাণী ক’লে। ব্যাখ্যা:কুন্তীয়ে কৃষ্ণক যাবলৈ ওলোৱা দেখি দুখ পাই তেওঁক স্তুতি কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। কুন্তীৰ মাতৃসুলভ প্ৰেম আৰু ভক্তি ইয়াত … Read more

এই শ্লোকসমূহত মহাভাৰতৰ যুদ্ধৰ পিছৰ ঘটনাৱলী, বিশেষকৈ অশ্বত্থামাৰ কৃতকর্ম আৰু তাৰ পৰিণাম বৰ্ণনা কৰা হৈছে। অসমীয়াত ইয়াৰ অৰ্থ আৰু ব্যাখ্যা তলত দিয়া হ’ল: শ্লোক ৭২: নিগদতি সুত শুনিয়ো শৌনকপ্ৰমুখ্যে ঋষি যতেক।আৱে পৰীক্ষিত নৃপতিৰ জন্মতোহ্মাত কহো প্রত্যেক।।যৈসানি ভাৰতে সমৰ কৰিলামৰিল বীৰ সমস্ত।অষ্টাদশ সিটো অক্ষৌহিণী সেনাঅন্যে অন্যে গৈল অস্ত।। অৰ্থ:সূত মুনিয়ে ক’লে, “হে শৌনক আদি ঋষিসকল, শুনক। … Read more

এই শ্লোকসমূহত নাৰদ মুনিৰ পূৰ্বজন্মৰ কাহিনী, তেওঁৰ কৃষ্ণভক্তি আৰু মহাভাগৱত শাস্ত্ৰ ৰচনাৰ প্ৰেক্ষাপট বৰ্ণনা কৰা হৈছে। অসমীয়াত ইয়াৰ অৰ্থ আৰু ব্যাখ্যা তলত দিয়া হ’ল: শ্লোক ৪৬: উপৰি জন্মৰ কথা শুনিয়ো আহ্মাৰ। আছিলোহো আমি দ্বিজদাসীৰ কুমাৰ।। কৃষ্ণৰ ভকত চাৰি পৰম সন্ন্যাসী। বঞ্চিলা বাৰিষা ব্ৰাহ্মণৰ ঘৰে আসি।। অৰ্থ:“মোৰ পূৰ্বজন্মৰ কথা শুনক। মই দ্বিজদাসীৰ পুত্ৰ আছিলোঁ। কৃষ্ণৰ ভক্ত … Read more

এই শ্লোকসমূহত মহাভাগৱত শাস্ত্ৰৰ গুৰুত্ব আৰু ভক্তিৰ মহিমা বৰ্ণনা কৰা হৈছে। নাৰদ মুনিয়ে ব্যাস মুনিক কৃষ্ণকথাৰ প্ৰচাৰৰ উপদেশ দিছে। অসমীয়াত ইয়াৰ অৰ্থ আৰু ব্যাখ্যা তলত দিয়া হ’ল: শ্লোক ৩৭: মোৰ উপদেশ কৰা ভাগৱত শাস্ত্ৰ। প্রচাৰোক গোৱিন্দৰ গুণ-নাম মাত্র।। শ্ৰৱণ-কীৰ্ত্তন মাত্র কৰোক নিঃশেষ। দূৰ হৌক তোহ্মাৰ মনৰ মহা ক্লেশ।। অৰ্থ:“মোৰ উপদেশ শুনক, ভাগৱত শাস্ত্ৰ প্ৰচাৰ কৰক। … Read more

।।শ্রীকৃষ্ণায় নমঃ।।।।ওঁ নমো ভগৱতে ৱাসুদেৱায়।। শ্লোক ১: জন্মাদ্যস্য যতোৎন্বয়াদিতৰতশ্চাৰ্থেষ্বভিজ্ঞঃ স্বৰাট্ তেনে ব্ৰহ্ম হৃদা য় আদিকৱয়ে মুহ্যন্তি য়ৎ সূৰয়ঃ। তেজোৱাৰিমৃদাং য়থা ৱিনিময়ো য়ত্র ত্ৰিসৰ্গোৎমৃষা ধাম্না স্বেন সদা নিৰস্তকুহকং সত্যং পৰং ধীমহি।। অৰ্থ:যিজন সৰ্বজ্ঞ, স্বয়ংপ্ৰভাৱশালী, আৰু সকলোৰে কাৰণ (জন্ম, স্থিতি, লয়ৰ উৎস), তেওঁৰ পৰাই এই বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৃষ্টি হৈছে। তেওঁকেই ব্ৰহ্ম বুলি কোৱা হয়। মহান ঋষি আৰু জ্ঞানীসকলেও … Read more

।।শ্রীকৃষ্ণায় নমঃ।। ।।ওঁ নমো ভগৱতে ৱাসুদেৱায়।। জন্মাদ্যস্য যতোৎন্বয়াদিতৰতশ্চার্থেষ্বভিজ্ঞঃ স্বৰাট্ তেনে ব্রহ্ম হৃদা য় আদিকৱয়ে মুহ্যন্তি য়ৎ সূৰয়ঃ। তেজোৱাৰিমৃদাং য়থা ৱিনিময়ো য়ত্র ত্রিসৰ্গোৎমৃষা ধাম্না স্বেন সদা নিৰস্তকুহকং সত্যং পৰং ধীমহি।।১।। ধৰ্ম্মঃ প্রোজ্বিতকৈতৱোৎত্ৰ পৰমো নিৰ্ম্মৎসৰাণাং সতাং ৱেদ্যং বাস্তৱমত্র বস্তু শিৱদং তাপত্রয়োম্মূলনম্। শ্রীমদ্ভাগৱতে মহামুনিকৃতে কিংৱা পৰৈৰীশ্বৰঃ সদ্যো হৃদ্যৱৰুধ্যতেৎত্র কৃতিভিঃ শুশ্রূষুভিস্তৎক্ষণাৎ।।২।। নিগমকল্পতৰোর্গলিতং ফলং শুকমুখাদমৃতদ্ৰৱসংযুতম্। পিৱত ভাগৱতং ৰসমালয়ং মুহুৰহো ৰসিকা … Read more