‘সাহিত্য সৌৰভ’ পাঠ্যক্ৰমৰ অন্তৰ্গত (চ) ভ্ৰমণ সম্পৰ্কীয় শ্ৰেণীৰ দুখন গুৰুত্বপূৰ্ণ ৰচনা তলত আগবঢ়োৱা হ’ল। এই ৰচনাসমূহ AHSEC পৰীক্ষাৰ বাবে উপযোগী হোৱাকৈ প্ৰস্তুত কৰা হৈছে।
১. তোমাৰ জীৱনৰ এক স্মৰণীয় ভ্ৰমণ
ভূমিকা:
ভ্ৰমণে আমাৰ মনলৈ নতুন আনন্দ আৰু উদ্দীপনা কঢ়িয়াই আনে। দৈনন্দিন জীৱনৰ একঘেয়ামীৰ পৰা আঁতৰি নতুন ঠাই চোৱা, নতুন মানুহ লগ পোৱা আৰু নতুন অভিজ্ঞতা অৰ্জন কৰাৰ আনন্দই বেলেগ। মোৰ জীৱনতো বহু ঠাইলৈ ভ্ৰমণ কৰাৰ সুযোগ পাইছোঁ, কিন্তু যোৱা বছৰ কাজিৰঙা ৰাষ্ট্ৰীয় উদ্যানলৈ কৰা ভ্ৰমণটো মোৰ বাবে চিৰদিন স্মৰণীয় হৈ ৰ’ব।
যাত্ৰাৰ আৰম্ভণি আৰু অভিজ্ঞতা:
যোৱা ডিচেম্বৰ মাহত আমাৰ বিদ্যালয়ৰ পৰা কাজিৰঙালৈ এক শৈক্ষিক ভ্ৰমণৰ আয়োজন কৰা হৈছিল। আমি সকলো ছাত্ৰ-ছাত্ৰী আৰু শিক্ষক-শিক্ষয়িত্ৰীয়ে পুৱা এখন বাছেৰে কাজিৰঙাৰ উদ্দেশ্যে যাত্ৰা আৰম্ভ কৰিলোঁ। যাত্ৰাপথত দেখা সেউজীয়া ধাননি পথাৰ, চাহ বাগিচা আৰু সৰু-বৰ গাঁওবোৰৰ দৃশ্যই আমাৰ মনবোৰ আনন্দিত কৰি তুলিছিল।
দুপৰীয়া আমি কাজিৰঙাত উপস্থিত হৈ চৰকাৰী পৰ্যটন आवासত জিৰণি ল’লোঁ। আবেলি আমি কাজিৰঙাৰ পাৰ্শ্বৱৰ্তী এখন কাৰ্বি গাঁও চাবলৈ গ’লোঁ। তাত আমি কাৰ্বি লোকসকলৰ সহজ-সৰল জীৱন-ধাৰণ, তেওঁলোকৰ পৰম্পৰাগত ঘৰ-দুৱাৰ আৰু তেওঁলোকৰ আতিথ্য দেখি মুগ্ধ হ’লোঁ।
পিছদিনা পুৱা আমাৰ জীৱনৰ আটাইতকৈ ৰোমাঞ্চকৰ অভিজ্ঞতা আৰম্ভ হ’ল। আমি হাতীৰ পিঠিত উঠি উদ্যানখনৰ ভিতৰলৈ সোমাই গ’লোঁ। ঘন জংঘল আৰু ওখ ঘাঁহনিৰ মাজেৰে আগবাঢ়ি যাওঁতে আমি প্ৰথমেই দেখিলো এটা খড়্গযুক্ত গঁড়। নিজৰ প্ৰাকৃতিক পৰিৱেশত গঁড়ক ইমান ওচৰৰ পৰা দেখাৰ আনন্দ ভাষাত প্ৰকাশ কৰিব নোৱাৰি। তাৰ পিছত আমি হৰিণাজাক, বনৰীয়া ম’হ, আৰু বিভিন্ন প্ৰজাতিৰ চৰাই দেখিবলৈ পালোঁ। আমাৰ ভাগ্য ভাল আছিল, কাৰণ আমি দূৰৰ পৰা এটা বনৰীয়া হাতীৰ জাকেও দেখিবলৈ পাইছিলোঁ। প্ৰকৃতিৰ সেই নিস্তব্ধ পৰিৱেশ আৰু বন্যপ্ৰাণীৰ মুক্ত বিচৰণে আমাৰ মনত এক গভীৰ সাঁচ বহুৱাই গ’ল।
ভ্ৰমণৰ পৰা শিকা কথা:
এই ভ্ৰমণে মোক কেৱল আনন্দই দিয়া নাছিল, বহুতো নতুন কথা শিকাইছিল। মই প্ৰকৃতি আৰু বন্যপ্ৰাণীৰ গুৰুত্ব উপলব্ধি কৰিব পাৰিলোঁ। এই অমূল্য প্ৰাকৃতিক সম্পদসমূহ সংৰক্ষণ কৰাটো যে আমাৰ সকলোৰে দায়িত্ব, সেই কথা মই গভীৰভাৱে অনুভৱ কৰিলোঁ। ইয়াৰ উপৰিও, দলবদ্ধভাৱে ভ্ৰমণ কৰাৰ ফলত আমাৰ মাজত সহযোগিতা আৰু বন্ধুত্বৰ ভাবো গাঢ় হৈছিল।
সামৰণি:
কাজিৰঙা ভ্ৰমণৰ স্মৃতি আজিও মোৰ মনত সজীৱ হৈ আছে। সেই হাতীৰ পিঠিৰ যাত্ৰা, গঁড়ৰ সৈতে মুখামুখি হোৱাৰ সেই ৰোমাঞ্চকৰ মুহূৰ্ত আৰু প্ৰকৃতিৰ অপৰূপ সৌন্দৰ্য মই কেতিয়াও পাহৰিব নোৱাৰিম। এই ভ্ৰমণটোৱে মোক প্ৰকৃতিৰ অধিক ওচৰ চপাই নিলে আৰু মোৰ জীৱনৰ পাতত এক স্মৰণীয় অধ্যায় যোগ কৰিলে।
২. ভ্ৰমণৰ উপকাৰিতা
ভূমিকা:
মানুহ জন্মগতভাৱেই ভ্ৰমণপ্ৰিয়। অজানাক জনাৰ আৰু নেদেখাক দেখাৰ যি অদম্য হেঁপাহ, সেয়াই মানুহক ভ্ৰমণৰ বাবে উৎসাহিত কৰে। ভ্ৰমণ কেৱল মনোৰঞ্জনৰ এক উপায়ই নহয়, ই শিক্ষা আৰু অভিজ্ঞতা অৰ্জনৰো এক শক্তিশালী মাধ্যম। ভ্ৰমণৰ জৰিয়তে আমি যি প্ৰত্যক্ষ জ্ঞান লাভ কৰোঁ, সেয়া বহুতো কিতাপ পঢ়িও লাভ কৰা সম্ভৱ নহয়। সেয়েহে, ভ্ৰমণৰ উপকাৰিতা আৰু প্ৰয়োজনীয়তা আমাৰ জীৱনত অপৰিসীম।
ভ্ৰমণৰ উপকাৰিতাসমূহ:
ভ্ৰমণৰ পৰা আমি বিভিন্ন ধৰণে উপকৃত হওঁ।
- জ্ঞান বৃদ্ধি: ভ্ৰমণে আমাৰ জ্ঞানৰ পৰিসৰ বৃদ্ধি কৰে। নতুন ঠাইলৈ গ’লে আমি সেই ঠাইৰ ইতিহাস, ভূগোল, সংস্কৃতি, ৰীতি-নীতি, মানুহৰ জীৱন-ধাৰণ আদিৰ বিষয়ে প্ৰত্যক্ষভাৱে জানিব পাৰোঁ। ঐতিহাসিক স্থান, সংগ্ৰহালয় আদি দৰ্শনে আমাৰ পুথিগত জ্ঞানক অধিক স্পষ্ট আৰু বাস্তৱসন্মত কৰি তোলে।
- মানসিক প্ৰশান্তি: দৈনন্দিন কৰ্মব্যস্ত আৰু একঘেয়ামী জীৱনৰ পৰা আঁতৰি আহি ভ্ৰমণে আমাৰ মনলৈ নতুন সতেজতা আৰু প্ৰশান্তি আনে। প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য, যেনে— পাহাৰ, নদী, সাগৰ আদিৰ সান্নিধ্যই আমাৰ মানসিক চাপ দূৰ কৰে আৰু মনক পুনৰ কৰ্মোদ্যমী কৰি তোলে।
- দৃষ্টিভংগীৰ পৰিৱৰ্তন: যেতিয়া আমি নতুন ঠাইৰ নতুন মানুহৰ লগত মিলা-মিচা কৰোঁ, তেতিয়া আমাৰ দৃষ্টিকোণ বহল হয়। আমি আনৰ সংস্কৃতি আৰু জীৱনশৈলীৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধাশীল হ’বলৈ শিকোঁ। ই আমাৰ মনৰ পৰা সংকীৰ্ণতা দূৰ কৰে আৰু আমাক অধিক উদাৰ আৰু সহনশীল কৰি তোলে।
- স্বাস্থ্যৰ উন্নতি: ভ্ৰমণৰ সময়ত আমি বহুতো শাৰীৰিক কাম-কাজ, যেনে— খোজ কঢ়া, পাহাৰ বগোৱা আদি কৰিবলগীয়া হয়। ই আমাৰ শৰীৰক সক্ৰিয় কৰি ৰাখে। লগতে, নতুন ঠাইৰ জলবায়ু আৰু পৰিৱেশে আমাৰ স্বাস্থ্যৰ ওপৰত ইতিবাচক প্ৰভাৱ পেলায়।
- অভিজ্ঞতা আৰু আত্মবিশ্বাস বৃদ্ধি: ভ্ৰমণে আমাক নতুন নতুন পৰিস্থিতিৰ সন্মুখীন হ’বলৈ শিকায়। ই আমাৰ সমস্যা সমাধানৰ ক্ষমতা আৰু আত্মবিশ্বাস বৃদ্ধি কৰে। ভ্ৰমণৰ অভিজ্ঞতাই আমাক অধিক সাহসী আৰু স্বাৱলম্বী কৰি তোলে।
সামৰণি:
ভ্ৰমণ শিক্ষাৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ। ই আমাক যি জ্ঞান আৰু অভিজ্ঞতা দিয়ে, সেয়া আমাৰ জীৱনৰ বাবে অমূল্য। ই আমাৰ জীৱনক নতুন অৰ্থ দিয়ে আৰু আমাক এক উন্নত মানুহ হিচাপে গঢ়ি তোলাত সহায় কৰে। সেয়েহে, সুযোগ পালেই আমি সকলোৱে নতুন ঠাইলৈ ভ্ৰমণ কৰা উচিত, কাৰণ ভ্ৰমণৰ জৰিয়তেহে আমি এই বিশাল পৃথিৱীখনক আৰু নিজকে ভালদৰে চিনি পাব পাৰোঁ।