AHSEC Class 11 Swadesh Adhyan Chapter 7 question Answer | Here are the notes, text-based questions and answers, previous year questions and some important questions and answers for Chapter 7 of AHSEC Class 11 Swadesh Adhyan. তলত স্বদেশ অধ্যয়নৰ সপ্তম অধ্যায়ৰ টোকা, পাঠ্যভিত্তিক প্ৰশ্নোত্তৰ, বিগত বৰ্ষৰ প্ৰশ্নোত্তৰ আৰু কিছুমান গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰশ্নোত্তৰ আগবঢ়ালোঁ।
অধ্যায় ৭: বৌদ্ধিক, সাংস্কৃতিক আৰু আধ্যাত্মিক ঐতিহ্য
পাঠটোৰ সাৰাংশ
এই অধ্যায়টোত অসমৰ প্ৰাচীন আৰু মধ্যযুগৰ বৌদ্ধিক, সাংস্কৃতিক আৰু আধ্যাত্মিক ঐতিহ্যৰ বিষয়ে আলোচনা কৰা হৈছে। ইয়াত সাহিত্য, চিত্রকলা, সংগীত আৰু বিভিন্ন ধৰ্মীয় পৰম্পৰাৰ বিকাশ আৰু প্ৰভাৱৰ বিষয়ে এক বিস্তৃত বিৱৰণ দাঙি ধৰা হৈছে।
- বৌদ্ধিক ঐতিহ্য (সাহিত্য):
- অসমত সংস্কৃত আৰু অসমীয়া দুয়োটা ভাষাতে সাহিত্য চৰ্চা হৈছিল। খ্ৰীঃ ১০ম শতিকাত ৰচিত ‘কালিকা পুৰাণ’ আৰু ‘যোগিনীতন্ত্ৰ’ৰ দৰে গ্ৰন্থই প্ৰাচীন অসমৰ সমাজ-সংস্কৃতিৰ বিষয়ে তথ্য যোগায়।
- আহোম যুগত ‘বুৰঞ্জী’ লিখা প্ৰথা এক গুৰুত্বপূৰ্ণ বৌদ্ধিক পৰম্পৰা আছিল, যিয়ে ৰাজ্যৰ সকলো ঘটনা লিপিবদ্ধ কৰি ৰাখিছিল।
- নৱবৈষ্ণৱ আন্দোলনৰ সময়ত শংকৰদেৱ, মাধৱদেৱ আৰু তেওঁলোকৰ অনুগামীসকলে ‘কীৰ্তন ঘোষা’, ‘নামঘোষা’, ‘ভক্তি ৰত্নাৱলী’, অংকীয়া নাট, বৰগীত, চৰিত পুথি আদি ৰচনা কৰি অসমীয়া সাহিত্যক এক নতুন মাত্ৰা প্ৰদান কৰে।
- ইয়াৰ উপৰিও ‘হস্তীবিদ্যাৰ্ণৱ’ (হাতীৰ চিকিৎসা), ‘ঘোঁৰা নিদান’ (ঘোঁৰাৰ চিকিৎসা) আদিৰ দৰে বিজ্ঞানভিত্তিক গ্ৰন্থও ৰচনা কৰা হৈছিল।
- সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য (চিত্ৰকলা আৰু সংগীত):
- চিত্ৰকলা: অসমত সত্ৰীয়া আৰু ৰজাঘৰীয়া দুয়োটা শৈলীৰ চিত্ৰকলাৰ বিকাশ ঘটিছিল। শংকৰদেৱে ‘চিহ্নযাত্ৰা’ ভাওনাৰ বাবে সাত বৈকুণ্ঠৰ চিত্ৰপট অংকন কৰিছিল। ‘চিত্ৰ ভাগৱত’, ‘হস্তীবিদ্যাৰ্ণৱ’, ‘গীত গোবিন্দ’ আদি সচিত্ৰ পুথি অসমৰ চিত্ৰকলাৰ উৎকৃষ্ট নিদৰ্শন।
- সংগীত: প্ৰাচীন কামৰূপত সংগীতৰ চৰ্চা আছিল। নৱবৈষ্ণৱ যুগৰ ‘বৰগীত’ অসমীয়া শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ এক অমূল্য সম্পদ। ইয়াৰ উপৰিও বিহুগীত, বিয়ানাম, আইনাম, জিকিৰ-জাৰি আদি বিভিন্ন লোকগীতে অসমৰ সংগীত পৰম্পৰাক চহকী কৰিছে।
- লোকবাদ্য: ঢোল, পেঁপা, গগনা, খোল, তাল, বাঁহী, টোকাৰী আদি বিভিন্ন লোকবাদ্যই অসমৰ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যক সমৃদ্ধ কৰিছে।
- আধ্যাত্মিক ঐতিহ্য (ধৰ্মীয় পৰম্পৰা):
- অসমত বিভিন্ন ধৰ্মীয় পৰম্পৰাৰ এক সংমিশ্ৰণ দেখা যায়। ইয়াত জনজাতীয় পৰম্পৰা, বৌদ্ধ-শৈৱ-শাক্ত পৰম্পৰা, বৈদিক পৰম্পৰা, ভক্তি আন্দোলন, ইছলাম আৰু খ্ৰীষ্টান ধৰ্মৰ প্ৰভাৱ পৰিছে।
- শৈৱ-শাক্ত পৰম্পৰা: প্ৰাচীন কালৰে পৰা অসমত শিৱ আৰু শক্তি (দেৱী) পূজাৰ প্ৰচলন আছিল। কামাখ্যা মন্দিৰ শক্তি পূজাৰ প্ৰধান কেন্দ্ৰ।
- ভক্তি আন্দোলন (নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্ম): মহাপুৰুষ শংকৰদেৱে প্ৰৱৰ্তন কৰা একশৰণ নাম ধৰ্মই অসমৰ সমাজ আৰু সংস্কৃতিত এক যুগান্তকাৰী পৰিৱৰ্তন আনে। ই জাতি-বৰ্ণ নিৰ্বিশেষে সকলোকে একত্ৰিত কৰি এক সাম্যবাদী সমাজ গঢ়াত সহায় কৰিছিল। সত্ৰ আৰু নামঘৰ এই ধৰ্মৰ প্ৰাণকেন্দ্ৰ।
- ইছলাম আৰু খ্ৰীষ্টান ধৰ্ম: মধ্যযুগত মুছলমানসকলৰ আগমনৰ লগে লগে ইছলাম ধৰ্মৰ প্ৰচলন হয়। আজান ফকীৰৰ ‘জিকিৰ’ আৰু ‘জাৰি’য়ে অসমীয়া সমাজত সমন্বয়ৰ বাৰ্তা কঢ়িয়াইছিল। ব্ৰিটিছৰ আগমনৰ পিছত খ্ৰীষ্টান মিছনেৰীসকলে ধৰ্ম প্ৰচাৰৰ লগতে অসমীয়া ভাষা-সাহিত্যৰ বিকাশত গুৰুত্বপূৰ্ণ অৱদান আগবঢ়ায়।
অনুশীলনী (পাঠ্যভিত্তিক প্ৰশ্নোত্তৰ)
১।
(ক) ‘বুৰঞ্জী’ শব্দৰ অৰ্থ কি?
উত্তৰ: টাই ভাষাত ‘বুৰঞ্জী’ শব্দৰ অৰ্থ হ’ল ‘নজনা কথা জনাৰ ভঁৰাল’ (বু-অজ্ঞ, ৰণ-শিক্ষা, জী-ভঁৰাল)।
(খ) দৰং ৰাজবংশাৱলীৰ প্ৰণেতা কোন?
উত্তৰ: সূৰ্যখড়ি দৈৱজ্ঞ।
(গ) হস্তীবিদ্যাৰ্ণৱ কোনে ৰচনা কৰিছিল?
উত্তৰ: সুকুমাৰ বৰকাইথে।
(ঘ) শংকৰাচাৰ্যই কোনটো বিশেষ মতবাদৰ প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল?
উত্তৰ: অদ্বৈত বেদান্ত।
(ঙ) শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱে ভাগৱত শাস্ত্ৰৰ সাৰ কাৰ পৰা পাইছিল?
উত্তৰ: ‘ভক্তি ৰত্নাৱলী’ গ্ৰন্থৰ ৰচক বিষ্ণুপুৰী সন্ন্যাসীৰ পৰা।
(চ) ‘হস্তীবিদ্যাৰ্ণৱ’ পুথিৰ চিত্ৰ কোনে আঁকিছিল?
উত্তৰ: দিলবৰ আৰু দোছাই নামৰ দুজন চিত্ৰকৰে।
২। বুৰঞ্জী সাহিত্য কি? সমসাময়িক সমাজৰ অৱস্থা বুজাত ইয়াৰ প্ৰায়োগিকতা বৰ্ণনা কৰা।
উত্তৰ: আহোম স্বৰ্গদেউসকলৰ পৃষ্ঠপোষকতাত ৰাজ্যৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ ঘটনাসমূহ লিপিবদ্ধ কৰি ৰখা সাহিত্যই হ’ল বুৰঞ্জী সাহিত্য। সমসাময়িক সমাজৰ অৱস্থা বুজাত ইয়াৰ প্ৰায়োগিকতা অপৰিসীম। বুৰঞ্জীৰ পৰা সেই সময়ৰ ৰাজনৈতিক ঘটনা, শাসন প্ৰণালী, অৰ্থনৈতিক অৱস্থা, সামাজিক ৰীতি-নীতি, যুদ্ধ-বিগ্ৰহ, আৰু চুবুৰীয়া ৰাজ্যৰ সৈতে সম্পৰ্কৰ বিষয়ে বিতং তথ্য পোৱা যায়। ই ইতিহাস ৰচনাৰ এক অমূল্য প্ৰাথমিক উৎস।
৩। অসমত ধৰ্মীয় পৰম্পৰাসমূহে কিদৰে গতি লাভ কৰিছিল আলোচনা কৰা।
উত্তৰ: অসমত ধৰ্মীয় পৰম্পৰাই বিভিন্ন স্তৰৰ মাজেৰে গতি লাভ কৰিছিল।
- প্ৰথমে ইয়াত বিভিন্ন জনজাতীয় লোকবিশ্বাস প্ৰচলিত আছিল।
- প্ৰাচীন কামৰূপ ৰাজ্যত ৰাজ পৃষ্ঠপোষকতাত শৈৱ, শাক্ত আৰু বৈদিক পৰম্পৰাৰ প্ৰচলন হয়। কামাখ্যা মন্দিৰ শক্তি পূজাৰ কেন্দ্ৰবিন্দু হৈ পৰে।
- পঞ্চদশ-ষোড়শ শতিকাত মহাপুৰুষ শংকৰদেৱৰ নেতৃত্বত নৱবৈষ্ণৱ ভক্তি আন্দোলনে এক সামাজিক আৰু আধ্যাত্মিক বিপ্লৱৰ সূচনা কৰে।
- মধ্যযুগত ইছলাম ধৰ্মৰ আগমন ঘটে আৰু আজান ফকীৰৰ দৰে ছুফী সন্তই সমন্বয়ৰ বাৰ্তা প্ৰচাৰ কৰে।
- ব্ৰিটিছৰ আগমনৰ লগে লগে খ্ৰীষ্টান ধৰ্মৰ প্ৰসাৰ হয়।
এইদৰে বিভিন্ন ধৰ্মীয় ধাৰাৰ সংমিশ্ৰণত অসমৰ এক বহুত্ববাদী আধ্যাত্মিক পৰিৱেশ গঢ় লৈ উঠে।
৪। অসমত নৱবৈষ্ণৱ আন্দোলনে কিদৰে সমাজ জীৱন আৰু সাহিত্য-সংস্কৃতিত ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিছিল আলোচনা কৰা।
উত্তৰ: মহাপুৰুষ শংকৰদেৱে প্ৰৱৰ্তন কৰা নৱবৈষ্ণৱ আন্দোলনে অসমৰ সমাজ জীৱন আৰু সাহিত্য-সংস্কৃতিত এক যুগান্তকাৰী ভূমিকা গ্ৰহণ কৰিছিল।
- সমাজ জীৱন: ই জাতি-বৰ্ণ-ধৰ্ম নিৰ্বিশেষে সকলোকে একত্ৰিত কৰি এক সাম্যবাদী সমাজ গঢ়িছিল। সত্ৰ আৰু নামঘৰৰ জৰিয়তে গাঁৱলীয়া সমাজক একত্ৰিত আৰু अनुशासित কৰি ৰাখিছিল।
- সাহিত্য-সংস্কৃতি: এই আন্দোলনৰ ফলত অসমীয়া ভাষাত ‘কীৰ্তন ঘোষা’, ‘নামঘোষা’ৰ দৰে অমূল্য গ্ৰন্থ, বৰগীত, অংকীয়া নাট, ভাওনা আদিৰ সৃষ্টি হয়। সত্ৰীয়া নৃত্য, খোল, তাল আদিৰ প্ৰচলনে অসমৰ সংস্কৃতিক বিশ্ব দৰবাৰত প্ৰতিষ্ঠা কৰিছে। ই এক নতুন বৌদ্ধিক আৰু সাংস্কৃতিক জাগৰণৰ সূচনা কৰিছিল।
৫। অসমীয়া সাংস্কৃতিক জীৱনত চিত্ৰকলাৰ গুৰুত্ব সম্পৰ্কে এক টোকা যুগুতোৱা।
উত্তৰ: অসমীয়া সাংস্কৃতিক জীৱনত চিত্ৰকলাৰ এক বিশেষ স্থান আছে। প্ৰাচীন কালৰে পৰা ইয়াৰ চৰ্চা হৈ আহিছে। ভাস্কৰবৰ্মনে হৰ্ষবৰ্ধনলৈ পঠিওৱা উপহাৰত ছবি অঁকা সঁজুলিও আছিল। নৱবৈষ্ণৱ যুগত শংকৰদেৱে ‘চিহ্নযাত্ৰা’ ভাওনাৰ বাবে চিত্ৰপট ব্যৱহাৰ কৰিছিল। পৰৱৰ্তী সময়ত সত্ৰসমূহত আৰু ৰজাঘৰীয়া পৃষ্ঠপোষকতাত সচিত্ৰ পুথিৰ এক শক্তিশালী পৰম্পৰা গঢ় লৈ উঠে। ‘চিত্ৰ ভাগৱত’, ‘হস্তীবিদ্যাৰ্ণৱ’, ‘গীত গোবিন্দ’ আদি পুথিৰ চিত্ৰসমূহে সেই সময়ৰ সমাজ, সংস্কৃতি আৰু কলাত্মক উৎকৰ্ষতাৰ পৰিচয় দিয়ে। এই চিত্ৰকলা অসমৰ এক অমূল্য সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য।
৬। সংগীত কি? বিভিন্ন প্ৰকাৰৰ বাদ্যযন্ত্ৰৰ উল্লেখৰে অসমত সংগীতৰ ক্ৰমবিকাশ আলোচনা কৰা।
উত্তৰ: গীত, বাদ্য আৰু নৃত্যৰ সমষ্টিয়েই হ’ল সংগীত। অসমত সংগীতৰ এক চহকী পৰম্পৰা আছে।
- প্ৰাচীন কাল: প্ৰাচীন কামৰূপত শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ চৰ্চা আছিল, যাৰ প্ৰমাণ বিভিন্ন শিলালিপি আৰু সাহিত্যত পোৱা যায়।
- মধ্যযুগ: নৱবৈষ্ণৱ আন্দোলনৰ সময়ত শংকৰদেৱ-মাধৱদেৱে ৰচনা কৰা ‘বৰগীত’ অসমীয়া শাস্ত্ৰীয় সংগীতৰ ভেটি স্থাপন কৰে। এই সময়ত খোল, তাল আদি বাদ্যযন্ত্ৰৰ বহুল প্ৰচলন হয়।
- লোকসংগীত: বিহুগীত, বিয়ানাম, আইনাম, জিকিৰ-জাৰি আদি লোকসংগীতে অসমৰ সংগীতক চহকী কৰিছে। এইবোৰৰ লগত ঢোল, পেঁপা, গগনা, টোকাৰী, বাঁহী আদি লোকবাদ্যৰ ব্যৱহাৰ হয়।
- আহোম যুগ: স্বৰ্গদেউ ৰুদ্ৰসিংহৰ দিনত হিন্দুস্থানী সংগীতৰ প্ৰচলন হয় আৰু ‘গায়ন বৰুৱা’ পদৰ সৃষ্টি হয়।
এইদৰে বিভিন্ন ধাৰাৰ সংমিশ্ৰণেৰে অসমৰ সংগীত পৰম্পৰা ক্ৰমান্বয়ে বিকশিত হৈছে।
বিগত বৰ্ষৰ AHSEC প্ৰশ্নোত্তৰ (২০১৫-২০২৫)
১. প্ৰশ্ন: ‘কীৰ্তন ঘোষা’ কোনে ৰচনা কৰিছিল? (AHSEC 2015)
উত্তৰ: মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে।
২. প্ৰশ্ন: অসমৰ এজন বুৰঞ্জী লেখকৰ নাম লিখা। (AHSEC 2016)
উত্তৰ: হৰকান্ত বৰুৱা।
৩. প্ৰশ্ন: অসমৰ দুবিধ লোকবাদ্যৰ নাম লিখা। (AHSEC 2017)
উত্তৰ: ঢোল আৰু পেঁপা।
৪. প্ৰশ্ন: ‘নামঘোষা’ৰ ৰচক কোন? (AHSEC 2018)
উত্তৰ: মহাপুৰুষ মাধৱদেৱ।
৫. প্ৰশ্ন: ‘হস্তীবিদ্যাৰ্ণৱ’ কি বিষয়ক গ্ৰন্থ? (AHSEC 2019)
উত্তৰ: ই হাতীৰ চিকিৎসা আৰু পালন সম্পৰ্কীয় এখন সচিত্ৰ গ্ৰন্থ।
৬. প্ৰশ্ন: অসমত নৱবৈষ্ণৱ ধৰ্ম কোনে প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল? (AHSEC 2020)
উত্তৰ: মহাপুৰুষ শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে।
৭. প্ৰশ্ন: বৰগীতসমূহ কি ভাষাত ৰচিত? (AHSEC 2022)
উত্তৰ: ব্ৰজাৱলী ভাষাত।
৮. প্ৰশ্ন: অসমীয়া সাহিত্যলৈ বুৰঞ্জী সাহিত্যৰ অৱদান আলোচনা কৰা। (AHSEC 2018)
উত্তৰ: বুৰঞ্জী সাহিত্যই অসমীয়া গদ্য সাহিত্যৰ ভেটি স্থাপন কৰিছিল। ইয়াৰ সৰল, স্পষ্ট আৰু তথ্যভিত্তিক লিখন শৈলীয়ে পৰৱৰ্তী সময়ৰ গদ্য ৰচনাক প্ৰভাৱিত কৰিছিল। বুৰঞ্জীসমূহে কেৱল ইতিহাসেই নহয়, সেই সময়ৰ সমাজ, সংস্কৃতি আৰু ভাষাৰো এক অমূল্য দলিল দাঙি ধৰিছে, যিয়ে অসমীয়া সাহিত্যক সমৃদ্ধ কৰিছে।
৯. প্ৰশ্ন: অসমৰ সমাজ জীৱনত সত্ৰ আৰু নামঘৰৰ ভূমিকা সম্পৰ্কে লিখা। (AHSEC 2023)
উত্তৰ: সত্ৰ আৰু নামঘৰে অসমৰ সমাজ জীৱনত এক কেন্দ্ৰীয় ভূমিকা পালন কৰিছিল। এই অনুষ্ঠানসমূহে কেৱল ধৰ্মীয় কেন্দ্ৰ হিচাপেই নহয়, বৰঞ্চ গাঁৱলীয়া বিচাৰালয়, শিক্ষানুষ্ঠান আৰু সাংস্কৃতিক কেন্দ্ৰ হিচাপেও কাম কৰিছিল। ই গাঁৱৰ লোকসকলক একত্ৰিত কৰি ৰাখিছিল, নৈতিক শিক্ষা প্ৰদান কৰিছিল আৰু সংগীত, নৃত্য, ভাওনা আদিৰ চৰ্চাৰে সাংস্কৃতিক পৰিৱেশ গঢ়ি তুলিছিল।
১০. প্ৰশ্ন: আজান ফকীৰ কোন আছিল? (AHSEC 2017)
উত্তৰ: আজান ফকীৰ মধ্যপ্ৰাচ্যৰ বাগদাদৰ পৰা অহা এজন ছুফী সন্ত আছিল। তেওঁ অসমীয়া ভাষাত ‘জিকিৰ’ আৰু ‘জাৰি’ নামৰ ভক্তিমূলক গীত ৰচনা কৰি ইছলাম ধৰ্মৰ সমন্বয়বাদী আৰু মানৱতাবাদী আদৰ্শ প্ৰচাৰ কৰিছিল।
১০টা অতিৰিক্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰশ্নোত্তৰ
১. প্ৰশ্ন: ‘চিত্ৰ ভাগৱত’ কি?
উত্তৰ: ‘চিত্ৰ ভাগৱত’ হ’ল শংকৰদেৱৰ ‘আদি দশম স্কন্ধ ভাগৱত’ৰ এক সচিত্ৰ ৰূপ। ই অসমৰ সত্ৰীয়া চিত্ৰকলাৰ এক উৎকৃষ্ট নিদৰ্শন।
২. প্ৰশ্ন: ‘চিহ্নযাত্ৰা’ ভাওনা কোনে আৰু কিয় অনুষ্ঠিত কৰিছিল?
উত্তৰ: মহাপুৰুষ শংকৰদেৱে অনাখৰী লোকসকলক চিত্ৰৰ মাধ্যমেৰে ধৰ্মৰ কথা বুজাবলৈ সাত বৈকুণ্ঠৰ চিত্ৰপট আঁকি ‘চিহ্নযাত্ৰা’ ভাওনা অনুষ্ঠিত কৰিছিল।
৩. প্ৰশ্ন: অসমত খ্ৰীষ্টান মিছনেৰীসকলে ছপা কৰা প্ৰথমখন অসমীয়া আলোচনীৰ নাম কি?
উত্তৰ: ‘অৰুনোদই’।
৪. প্ৰশ্ন: অসমৰ কোনজন ৰজাই হিন্দুস্থানী সংগীতৰ পৃষ্ঠপোষকতা কৰিছিল?
উত্তৰ: আহোম স্বৰ্গদেউ ৰুদ্ৰসিংহই।
৫. প্ৰশ্ন: ‘কালিকা পুৰাণ’ত কিহৰ বিষয়ে বৰ্ণনা আছে?
উত্তৰ: ‘কালিকা পুৰাণ’ত প্ৰাচীন কামৰূপৰ ৰাজনৈতিক, সামাজিক, সাংস্কৃতিক আৰু ধৰ্মীয় অৱস্থা, বিশেষকৈ শক্তি পূজা আৰু কামাখ্যাৰ বিষয়ে বৰ্ণনা আছে।
৬. প্ৰশ্ন: অসমৰ দুটা প্ৰধান শাক্তপীঠৰ নাম লিখা।
উত্তৰ: কামাখ্যা মন্দিৰ আৰু শদিয়াৰ কেঁচাইখাতী গোসাঁনীৰ থান (তাম্ৰেশ্বৰী মন্দিৰ)।
৭. প্ৰশ্ন: ‘ভক্তি ৰত্নাকৰ’ গ্ৰন্থখন কোনে ৰচনা কৰিছিল?
উত্তৰ: মহাপুৰুষ শংকৰদেৱে সংস্কৃত ভাষাত।
৮. প্ৰশ্ন: অসমৰ সংগীতক কেইটা ভাগত ভগোৱা হৈছে?
উত্তৰ: চাৰিটা ভাগত: অৱনদ্ধ বাদ্য (ঢোল, খোল), সুষিৰ বাদ্য (বাঁহী, পেঁপা), ততবাদ্য (টোকাৰী, বীণা) আৰু ঘনবাদ্য (তাল, খঞ্জৰী)।
৯. প্ৰশ্ন: ‘একশৰণ নাম ধৰ্ম’ৰ মূল তত্ত্ব কি?
উত্তৰ: এজন মাথোন ঈশ্বৰ (বিষ্ণু বা কৃষ্ণ)ৰ শৰণাপন্ন হৈ নাম-কীৰ্তনৰ জৰিয়তে ভক্তি প্ৰকাশ কৰাই হ’ল ইয়াৰ মূল তত্ত্ব।
১০. প্ৰশ্ন: অসমত পোৱা দুখন বুৰঞ্জীৰ নাম লিখা।
উত্তৰ: ‘তুংখুঙীয়া বুৰঞ্জী’ আৰু ‘সাতসৰী অসম বুৰঞ্জী’।
