হনুমন্ত লংকা দর্শন Class 9 Answer| Lesson 13| – অসমীয়া নৱম শ্ৰেণীৰ

হনুমন্ত লংকা দর্শন Class 9

পাঠটোৰ সাৰাংশ

“হনুমন্তৰ লঙ্কাদৰ্শন” কাব্যাংশটি চতুৰ্দশ শতিকাৰ শ্ৰেষ্ঠ কবি মাধৱ কন্দলীৰ দ্বাৰা ৰচিত অসমীয়া ৰামায়ণৰ ‘সুন্দৰাকাণ্ড’ৰ পৰা লোৱা হৈছে। এই অংশত কবিৰাজ মাধৱ কন্দলীয়ে বৰ্ণনা কৰিছে কেনেকৈ মহাবীৰ হনুমানে সাগৰ পাৰ হৈ লঙ্কা নগৰী দৰ্শন কৰিছিল।

সীতাৰ সন্ধানত যোৱা হনুমানে বিশাল সাগৰ অতিক্ৰম কৰি ত্ৰিকূট পৰ্বতৰ ওপৰত থকা সুবেল গিৰিৰ শৃংগত অৱতৰণ কৰে। তেওঁৰ শৰীৰত কোনো ক্লান্তিৰ চিন নাছিল। বৰঞ্চ, তেওঁ ভাবিছিল যে শতেক যোজন সাগৰ পাৰ হৈ অহাটো কোনো ডাঙৰ কামেই নহয়, ইয়াতকৈ কোটি যোজন দূৰলৈ যাবলৈও তেওঁৰ সাহস আছে।

সুবেল পৰ্বতত বহি হনুমানে লঙ্কা নগৰীৰ অপৰূপ সৌন্দৰ্য দেখি মুগ্ধ হ’ল। তেওঁৰ এনে লাগিল যেন দেৱতাৰ নগৰী অম্ৰাৱতীহে সমুদ্ৰৰ মাজত অৱস্থিত। সন্ধিয়াৰ সময়ত বেলি মাৰ যোৱা দেখি হনুমানে আদিত্য দেৱতাক প্ৰণাম জনালে। তেওঁ দিনৰ ভাগতে লঙ্কাৰ গড় পৰিদৰ্শন কৰাৰ সিদ্ধান্ত ল’লে।

লঙ্কা নগৰীৰ কাষৰ বন-বনানিবোৰত তেওঁ নানা ধৰণৰ ফল-ফুলৰ গছ, যেনে— সৰল, পিয়াল, খৰ্জুৰ, শাল, তাল, তমাল, অশ্বত্থ, কদম্ব, পাৰিজাত আদি দেখিলে। সেই বনত বিভিন্ন পশু-পক্ষী আৰু ভ্ৰমৰৰ গুঞ্জনে এক মনোমোহা পৰিৱেশৰ সৃষ্টি কৰিছিল। লঙ্কাৰ সৌন্দৰ্য দেখি হনুমানে ভাবিলে যে এই নগৰীখন যেন সাগৰেহে মণি-মুকুতাৰে সজাই উজাৰি থৈছে।

গধূলি হোৱাৰ লগে লগে হনুমানে নিজৰ শৰীৰটো এটা মেকুৰীৰ সমান সৰু কৰি ল’লে, যাতে কোনেও তেওঁক চিনিব নোৱাৰে। তেওঁ ভাবিলে যে যদি তেওঁ নিজৰ বিশাল ৰূপত লঙ্কাত প্ৰৱেশ কৰে, তেন্তে ৰাক্ষসসকলে তেওঁক বন্দী কৰি ঘৰে ঘৰে ঘূৰাব। সেয়ে, তেওঁ বিৰালৰূপ ধাৰণ কৰি লঙ্কাৰ প্ৰাচীৰৰ ওপৰত উঠিল। তেওঁৰ মনত চিন্তা হ’ল যে তেওঁ অকলে এই বিশাল লঙ্কা জয় কৰিব নোৱাৰিব, আনকি অঙ্গদ, সুগ্ৰীৱ, নীলৰ দৰে বীৰসকলেও এই দুৰ্গম লঙ্কা সহজে তৰিব নোৱাৰিব। কিন্তু শেষত শ্ৰীৰাম-লক্ষ্মণৰ অচিন্ত্য প্ৰভাৱৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখি তেওঁ মনত সাহস বান্ধিলে।

গুৰুত্বপূৰ্ণ শব্দাৰ্থ

হনুমন্ত লংকা দর্শন

পাঠভিত্তিক প্ৰশ্নাৱলী

ভাব-বিষয়ক

১। চমুকৈ উত্তৰ দিয়া :

(ক) মাধৱ কন্দলী কোন আছিল?
উত্তৰ: মাধৱ কন্দলী চতুৰ্দশ শতিকাৰ এগৰাকী শ্ৰেষ্ঠ অসমীয়া কবি আছিল, যিজনে বাল্মীকি ৰামায়ণ অসমীয়ালৈ অনুবাদ কৰিছিল। তেওঁক শংকৰদেৱে ‘অপ্ৰমাদী কবি’ বুলি অভিহিত কৰিছিল।

(খ) মাধৱ কন্দলীয়ে কোনখন মহাকাব্য অনুবাদ কৰিছিল?
উত্তৰ: মাধৱ কন্দলীয়ে বাল্মীকি-ৰচিত সংস্কৃত ‘ৰামায়ণ’ মহাকাব্যখন অসমীয়ালৈ অনুবাদ কৰিছিল।

(গ) মাধৱ কন্দলীৰ ৰামায়ণত কেইটা কাণ্ড পোৱা যায়?
উত্তৰ: মাধৱ কন্দলীৰ ৰামায়ণত বৰ্তমান পাঁচোটা কাণ্ড (অযোধ্যা, অৰণ্য, কিষ্কিন্ধ্যা, সুন্দৰা, লঙ্কা) পোৱা যায়।

(ঘ) মাধৱ কন্দলীক শংকৰদেৱে কি কবি বুলি অভিহিত কৰিছিল?
উত্তৰ: মাধৱ কন্দলীক শংকৰদেৱে ‘অপ্ৰমাদী কবি’ বুলি অভিহিত কৰিছিল।

(ঙ) মাধৱ কন্দলীৰ ৰামায়ণত বৰ্তমানে সন্নিবিষ্ট কোনটো কাণ্ড শংকৰদেৱে ৰচনা কৰে?
উত্তৰ: মাধৱ কন্দলীৰ ৰামায়ণত বৰ্তমানে সন্নিবিষ্ট ‘উত্তৰাকাণ্ড’ শংকৰদেৱে ৰচনা কৰে।

(চ) ‘হনুমন্তৰ লঙ্কাদৰ্শন’- কাব্যাংশ কোনটো কাণ্ডৰ পৰা লোৱা হৈছে?
উত্তৰ: ‘হনুমন্তৰ লঙ্কাদৰ্শন’ কাব্যাংশ ‘সুন্দৰাকাণ্ড’ৰ পৰা লোৱা হৈছে।

২। মাধৱ কন্দলীৰ বাহিৰে শংকৰ-পূৰ্ব যুগৰ কবিকেইজনাৰ নাম উল্লেখ কৰা।
উত্তৰ: মাধৱ কন্দলীৰ বাহিৰে শংকৰ-পূৰ্ব যুগৰ আন উল্লেখযোগ্য কবিসকল হ’ল— হেম সৰস্বতী, হৰিবৰ বিপ্ৰ, কবিৰত্ন সৰস্বতী আৰু ৰুদ্ৰ কন্দলী।

৩। মাধৱ কন্দলীয়ে কোন ৰজাৰ পৃষ্ঠপোষকতা লাভ কৰিছিল? তেওঁ ক’ৰ ৰজা আছিল?
উত্তৰ: মাধৱ কন্দলীয়ে বৰাহী ৰজা মহামাণিক্যৰ পৃষ্ঠপোষকতা লাভ কৰিছিল। তেওঁ পুৰণি অসমৰ পূব-মধ্যাঞ্চলৰ কোনো এক অঞ্চলত ৰাজত্ব কৰিছিল বুলি ধাৰণা কৰা হয়।

৪। তলত দিয়াবোৰৰ টোকা লিখা :

• হনুমন্ত: ৰামায়ণৰ অন্যতম প্ৰধান চৰিত্ৰ, পৱন দেৱতাৰ পুত্ৰ। তেওঁ শ্ৰীৰামৰ পৰম ভক্ত আৰু এজন মহাবীৰ। সীতাৰ সন্ধানত তেওঁ সাগৰ পাৰ হৈ লঙ্কাত প্ৰৱেশ কৰিছিল।
• সুগ্ৰীৱ: কিষ্কিন্ধ্যাৰ বানৰ ৰজা আৰু বালীৰ ভায়েক। ৰামৰ সহায়ত তেওঁ বালীক বধ কৰি ৰাজ্য ঘূৰাই পাইছিল আৰু সীতা উদ্ধাৰত ৰামক সহায় কৰিছিল।
• নীল: বানৰ সেনাৰ এজন প্ৰধান সেনাপতি, যিজনে সাগৰত সেতু নিৰ্মাণত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল।
• অম্ৰাৱতী: দেৱৰাজ ইন্দ্ৰৰ ৰাজধানী। ইয়াৰ সৌন্দৰ্যৰ বাবে বিখ্যাত। হনুমানে লঙ্কাৰ সৌন্দৰ্য দেখি ইয়াক অম্ৰাৱতীৰ লগত তুলনা কৰিছিল।
• কাশ্যপ নন্দন: কাশ্যপ মুনিৰ পুত্ৰ, অৰ্থাৎ সূৰ্যদেৱতা।
• বিশ্বকর্মা: দেৱতাসকলৰ শিল্পী বা স্থপতি। তেওঁ দেৱতাসকলৰ বাবে বিভিন্ন অলংকাৰ, বিমান আৰু নগৰ নিৰ্মাণ কৰিছিল। লঙ্কা নগৰীও তেওঁৰেই সৃষ্টি বুলি কোৱা হয়।

৫। লংকা নগৰীৰ কাষৰ বন-বননিত হনুমন্তই কি কি ফল-ফুলৰ গছ দেখিবলৈ পাইছিল?
উত্তৰ: লংকা নগৰীৰ কাষৰ বন-বননিত হনুমন্তই সৰল, পিয়াল, খৰ্জুৰ, শাল, তাল, তমাল, গমাৰি, বীজপুৰ, অশ্বত্থ, কপিত্থ, বট, নাৰঙ্গ, বদৰ, তেন্তেಲಿ, কণ্টকি, আম, জাম, নাগেশ্বৰ, খাজুৰি, হাৰিঠা, আমলখি, ছাতিয়াল, গুৱা, নাৰিকেল, শ্ৰীফল, সলঙ্গা, মহৰি, কমলা টেঙা, কৰ্দ্দৈ, কদম্ব, গুলাল, পাৰিজাত, সেৱতী, মালতী, আৰু গুটিমালী আদি বিভিন্ন ফল-ফুলৰ গছ দেখিবলৈ পাইছিল।

৬। হনুমন্তই কি ৰূপ ধৰি লংকা নগৰীত প্ৰৱেশ কৰিছিল? তেওঁ সেই ৰূপ ধৰাৰ কাৰণ কি আছিল?
উত্তৰ: হনুমন্তই বিৰাল অৰ্থাৎ মেকুৰীৰ সমান এটা সৰু ৰূপ ধাৰণ কৰি লংকা নগৰীত প্ৰৱেশ কৰিছিল।
তেওঁ এই ৰূপ ধাৰণ কৰিছিল কাৰণ তেওঁ ভাবিছিল যে যদি তেওঁ নিজৰ বিশাল শৰীৰেৰে লঙ্কাত প্ৰৱেশ কৰে, তেন্তে ৰাক্ষসসকলে তেওঁক দেখি পেলাব আৰু বন্দী কৰিব। তেতিয়া তেওঁৰ মূল উদ্দেশ্য, অৰ্থাৎ সীতাৰ সন্ধান ব্যৰ্থ হ’ব। সেয়ে, গোপনে প্ৰৱেশ কৰিবলৈ তেওঁ সৰু ৰূপ ধৰিছিল।

৭। হনুমন্তই গধূলি সময়ত দেখা লংকা নগৰীৰ এটি বৰ্ণনা দিয়া।
উত্তৰ: গধূলি সময়ত হনুমন্তই সুবেল পৰ্বতৰ পৰা লংকা নগৰীখন দেখি মুগ্ধ হৈছিল। নগৰীখন সোণৰ গড়-প্ৰাচীৰেৰে বেষ্টিত আছিল। নগৰীৰ ভিতৰত থকা অট্টালিকাবোৰৰ পথবোৰ বহু যোজন বিস্তৃত আছিল আৰু সেইবোৰ সোণ-মাণিকৰ মণিৰে জিলিকি আছিল। গড়ৰ চাৰিওফালে থকা গড়খাৱৈবোৰো বহল আৰু গভীৰ আছিল। নগৰখন নানা যন্ত্ৰ-পাতিৰে সুৰক্ষিত আছিল, যাক দেৱতা বা অসুৰেও সহজে লঙ্ঘিব নোৱাৰে। এই সকলো দেখি হনুমান চিন্তাত পৰিছিল।

৮। সুৰক্ষিত লংকা নগৰী দেখি হনুমন্তৰ মনলৈ কেনে ধৰণৰ চিন্তা আহিছিল?
উত্তৰ: সুৰক্ষিত লংকা নগৰী দেখি হনুমন্তৰ মনলৈ গভীৰ চিন্তা আহিছিল। তেওঁ ভাবিছিল যে এই দুৰ্গম লংকা কেনেকৈ বানৰ সেনাই পাৰ হ’ব। তেওঁ ভাবিছিল যে তেওঁ, অঙ্গদ, সুগ্ৰীৱ আৰু নীলৰ দৰে চাৰিজন বীৰেহে সাগৰ পাৰ হ’ব পাৰে, কিন্তু বাকী বানৰ সেনাই কেনেকৈ এই শতেক যোজন সাগৰ পাৰ হ’ব? তেওঁলোকে ইয়াত কি কাম কৰিব আৰু দাশৰথি ৰামে ইয়াত আহি কি কৰিব—এইবোৰ কথাই তেওঁৰ মনত চিন্তাৰ উদ্রেক কৰিছিল।

৯। সুবেল শৃংগত বহি হনুমন্তই কি ভাবিছিল?
উত্তৰ: সুবেল শৃংগত বহি হনুমন্তই নিজৰ শক্তি আৰু সাহসৰ কথা ভাবিছিল। তেওঁ ভাবিছিল যে শতেক যোজন সাগৰ পাৰ হৈ অহাটো তেওঁৰ বাবে কোনো ডাঙৰ কথা নহয় আৰু তেওঁ কোটি যোজন যাবলৈও সাহস ৰাখে। এই সামান্য কামটোৰ বাবে কাহিনী ক’বলৈও তেওঁ লাজ পাইছিল। তেওঁৰ মনত কোনো শংকা নাছিল।

১০। ‘হনুমন্তৰ লঙ্কাদৰ্শন’ কাব্যাংশৰ মূল কথাখিনি তোমাৰ নিজৰ কথাৰে লিখা।
উত্তৰ: ‘হনুমন্তৰ লঙ্কাদৰ্শন’ কাব্যাংশত মাধৱ কন্দলীয়ে হনুমানৰ বীৰত্ব আৰু লঙ্কাৰ সৌন্দৰ্যৰ এক সুন্দৰ বৰ্ণনা দিছে। সীতাৰ সন্ধানত সাগৰ পাৰ হৈ হনুমানে সুবেল পৰ্বতত অৱতৰণ কৰে। তাত বহি তেওঁ ত্ৰিকূট পৰ্বতত থকা সোণৰ লঙ্কা নগৰীৰ অপূৰ্ব সৌন্দৰ্য দেখি মুগ্ধ হয়। তেওঁ লঙ্কাৰ কাষৰ বননিৰ ফল-फूलৰ গছ-গছনি আৰু মনোমোহা পৰিৱেশৰ বৰ্ণনা কৰিছে। গধূলি হোৱাত হনুমানে নিজৰ শৰীৰ সৰু কৰি মেকুৰীৰ ৰূপ লৈ লঙ্কাৰ গড়ৰ ওপৰত উঠে। লঙ্কাৰ সুৰক্ষা ব্যৱস্থা দেখি তেওঁ চিন্তিত হয় যে বানৰ সেনাই কেনেকৈ এই দুৰ্গম নগৰী পাৰ হ’ব। কিন্তু শেষত ৰাম-লক্ষ্মণৰ ওপৰত বিশ্বাস ৰাখি তেওঁ মনত সাহস বান্ধে।

ভাষা-বিষয়ক

১১। তলৰ শব্দবোৰৰ আধুনিক ৰূপ লিখা :

• কণ্টকি: কাঁইটীয়া
• ছাতিয়াল: ছতিয়না
• তহিতে: তাতে
• দেখিলন্ত: দেখিলে

১২। সমাৰ্থক শব্দ লিখা :

• গগন: আকাশ, অম্বৰ
• বিৰাল: মেকুৰী
• গড়: দুৰ্গ, প্ৰাচীৰ
• সমুদ্র: সাগৰ, অৰ্ণৱ
• পৱন: বায়ু, বতাহ

Class 9 Assamese Lesson 13 Answer

১০ টা অতিৰিক্ত গুৰুত্বপূৰ্ণ প্ৰশ্ন

১। মাধৱ কন্দলী কোন শতিকাৰ কবি আছিল?
উত্তৰ: মাধৱ কন্দলী চতুৰ্দশ শতিকাৰ কবি আছিল।

২। হনুমানে কোন পৰ্বতৰ শৃংগত অৱতৰণ কৰিছিল?
উত্তৰ: হনুমানে সুবেল গিৰিৰ শৃংগত অৱতৰণ কৰিছিল।

৩। হনুমানে লঙ্কা নগৰীক কাৰ লগত তুলনা কৰিছিল?
উত্তৰ: হনুমানে লঙ্কা নগৰীক দেৱতাৰ নগৰী অম্ৰাৱতীৰ লগত তুলনা কৰিছিল।

৪। হনুমানে কাৰ্যসিদ্ধিৰ বাবে কাক প্ৰণাম জনাইছিল?
উত্তৰ: হনুমানে কাৰ্যসিদ্ধিৰ বাবে আদিত্য দেৱতা বা সূৰ্যক প্ৰণাম জনাইছিল।

৫। ‘ষড়ঋতু নছাড়য় কোকিলৰ ৰাৱ’— ইয়াৰ অৰ্থ কি?
উত্তৰ: ইয়াৰ অৰ্থ হ’ল যে লঙ্কাৰ বননিত ছয় ঋতুতে কুলিৰ মাত শুনিবলৈ পোৱা যায়, অৰ্থাৎ পৰিৱেশটো সদায় বসন্তকালৰ দৰে মনোমোহা।

৬। লঙ্কাৰ গড় কিহেৰে নিৰ্মিত আছিল?
উত্তৰ: লঙ্কাৰ গড় সোণেৰে নিৰ্মিত আছিল।

৭। মাধৱ কন্দলীৰ ৰামায়ণৰ কোন দুটা কাণ্ড পোৱা নাযায়?
উত্তৰ: মাধৱ কন্দলীৰ ৰামায়ণৰ আদিকাণ্ড আৰু উত্তৰাকাণ্ড পোৱা নাযায়।

৮। ‘কৰ যোৰে হনুমন্তে দিলন্ত সিদ্ধান্ত’— ইয়াত ‘সিদ্ধান্ত’ শব্দই কি অৰ্থ প্ৰকাশ কৰিছে?
উত্তৰ: ইয়াত ‘সিদ্ধান্ত’ শব্দই প্ৰণাম বা সেৱা জনোৱা অৰ্থ প্ৰকাশ কৰিছে।

৯। হনুমানে কিয় কৈছিল যে ‘ইসব কাহিনী কহিবাকো লাগে লাজ’?
উত্তৰ: কাৰণ তেওঁৰ বাবে শতেক যোজন সাগৰ পাৰ হৈ অহাটো এটা অতি সামান্য কাম আছিল আৰু ইমান সৰু কামৰ বাবে বীৰত্বৰ কাহিনী কোৱাটো তেওঁ লাজৰ কথা বুলি ভাবিছিল।

১০। মাধৱ কন্দলীৰ ৰামায়ণক কোনে কোনে সম্পূৰ্ণ কৰিছিল?
উত্তৰ: মাধৱ কন্দলীৰ ৰামায়ণৰ আদিকাণ্ড মহাপুৰুষ মাধৱদেৱে আৰু উত্তৰাকাণ্ড মহাপুৰুষ শংকৰদেৱে ৰচনা কৰি সম্পূৰ্ণ কৰিছিল।