শিক্ষাদান কৌশল হৈছে শিশুৰ শিক্ষণ আৰু বিকাশত সহায়ক হোৱাকৈ শিক্ষাবিদসকলে ব্যৱহাৰ কৰা পদ্ধতি। শিশুৰ জ্ঞানমূলক, শাৰীৰিক, সামাজিক আৰু আৱেগিক বিকাশৰ বাবে ফলপ্ৰসূ পাঠদান কৌশল অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। শিশুৰ বিকাশ আৰু শিক্ষাবিজ্ঞানত ব্যৱহৃত কিছুমান সাধাৰণ পাঠদান কৌশল তলত উল্লেখ কৰা হ’ল:
পাঠদান কৌশল আৰু পদ্ধতি
সক্ৰিয় শিক্ষণ: সক্ৰিয় শিক্ষণৰ অন্তৰ্গত শিশুসকলক হাতে কামে কৰা কাৰ্য্যকলাপত জড়িত কৰা যিয়ে অন্বেষণ, আৱিষ্কাৰ আৰু সমস্যা সমাধানৰ প্ৰসাৰ ঘটায়। সক্ৰিয় শিক্ষণ কাৰ্য্যকলাপৰ উদাহৰণ হ’ল পৰীক্ষা, অনুকৰণ, আৰু খেল।
অনুসন্ধান ভিত্তিক শিক্ষণ: অনুসন্ধান ভিত্তিক শিক্ষণৰ অন্তৰ্গত মুকলি প্ৰশ্ন সোধা যিয়ে শিশুসকলক বিষয়সমূহ অন্বেষণ কৰিবলৈ আৰু নিজৰ বুজাবুজি গঢ়ি তুলিবলৈ উৎসাহিত কৰে। শিক্ষকসকলে প্ৰশ্ন কৰি, সম্পদ প্ৰদান কৰি, আৰু শিশুৰ তদন্তৰ পথ প্ৰদৰ্শন কৰি শিক্ষণৰ সুবিধা প্ৰদান কৰে।
খেলা-ধূলা ভিত্তিক শিক্ষণঃ খেলা-ভিত্তিক শিক্ষণৰ অন্তৰ্গত শিশুৰ শিক্ষণ আৰু বিকাশত সহায়ক হোৱাকৈ খেলা-ধূলা ব্যৱহাৰ কৰা। খেলৰ কাৰ্য্যকলাপৰ ভিতৰত ভূমিকা পালন, নিৰ্মাণ, আৰু কল্পনাপ্ৰসূত খেলা আদি থাকিব পাৰে। শিশুৰ সামাজিক আৰু আৱেগিক বিকাশত সহায় কৰাৰ বাবে খেলা ভিত্তিক শিক্ষণ বিশেষভাৱে ফলপ্ৰসূ।
সহযোগিতামূলক শিক্ষণ: সহযোগিতামূলক শিক্ষণৰ অন্তৰ্গত সমস্যা সমাধান, ধাৰণা বিনিময় আৰু দক্ষতা বিকাশৰ বাবে গোটত কাম কৰা। সহযোগিতামূলক শিক্ষণ কাৰ্য্যকলাপত গোট প্ৰকল্প, সমনীয়াৰ পাঠদান, আৰু আলোচনা গোট অন্তৰ্ভুক্ত হ’ব পাৰে।
ভিন্নতামূলক নিৰ্দেশনা: ভিন্নতামূলক নিৰ্দেশনাত ব্যক্তিগত শিক্ষাৰ্থীৰ বৈচিত্ৰ্যপূৰ্ণ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰিবলৈ নিৰ্দেশনাক টেইলাৰিং কৰাটো জড়িত হৈ থাকে। শিক্ষকসকলে বিভিন্ন শিক্ষণ শৈলী আৰু ক্ষমতাৰ শিশুসকলক সহায় কৰিবলৈ বিভিন্ন ধৰণৰ পাঠদান পদ্ধতি, সামগ্ৰী আৰু মূল্যায়ন ব্যৱহাৰ কৰে।
প্ৰযুক্তিভিত্তিক শিক্ষণঃ প্ৰযুক্তিভিত্তিক শিক্ষণত শিশুৰ শিক্ষণ আৰু বিকাশত সহায়ক হোৱাকৈ প্ৰযুক্তিৰ ব্যৱহাৰ জড়িত হৈ থাকে। প্ৰযুক্তিভিত্তিক শিক্ষণ কাৰ্য্যকলাপৰ উদাহৰণসমূহৰ ভিতৰত অনলাইন চিমুলেচন, ভাৰ্চুৱেল ফিল্ড ট্ৰিপ, আৰু শিক্ষামূলক এপসমূহ অন্তৰ্ভুক্ত।
প্ৰত্যক্ষ নিৰ্দেশনা: প্ৰত্যক্ষ নিৰ্দেশনাত শিক্ষকে কোনো বিষয় বা দক্ষতাৰ ওপৰত স্পষ্ট নিৰ্দেশনা দিয়াটো জড়িত হৈ থাকে। প্ৰত্যক্ষ নিৰ্দেশনা বিশেষভাৱে মৌলিক দক্ষতা, যেনে পঢ়া, লিখা, আৰু গণিত শিকোৱাৰ বাবে ফলপ্ৰসূ হ’ব পাৰে।
প্ৰকল্পভিত্তিক শিক্ষণ: প্ৰকল্পভিত্তিক শিক্ষণৰ অন্তৰ্গত দীৰ্ঘম্যাদী প্ৰকল্পত কাম কৰা যিয়ে একাধিক বিষয় আৰু দক্ষতাক একত্ৰিত কৰে। প্ৰকল্পসমূহ বাস্তৱ জগতৰ সমস্যাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি হ’ব পাৰে, আৰু ছাত্ৰ-ছাত্ৰীসকলে সমাধান বিকশিত কৰিবলৈ সহযোগিতামূলকভাৱে কাম কৰে।
শিশু বিকাশ আৰু শিক্ষাবিজ্ঞানৰ ফলপ্ৰসূ পাঠদান কৌশলৰ বাবে শিক্ষকসকলে প্ৰতিটো শিশুৰ অনন্য শক্তি আৰু প্ৰয়োজনীয়তা বুজিব লাগিব। শিক্ষকসকলে সহায়ক শিক্ষণ পৰিৱেশ সৃষ্টি কৰাত, উপযুক্ত মতামত প্ৰদান কৰাত, আৰু শিশুৰ শিক্ষণৰ মৰাপাটত দক্ষ হ’ব লাগিব। ফলপ্ৰসূ পাঠদান কৌশলৰ বাবেও শিক্ষকসকলে ব্যক্তিগত শিক্ষাৰ্থীৰ প্ৰয়োজনীয়তাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি নিজৰ পদ্ধতিৰ লগত খাপ খুৱাবলৈ নমনীয় আৰু ইচ্ছুক হ’ব লাগিব।